I przepraszam siebie, że nałogowo się okłamuję, wmawiając sobie i innym, że mam zawyżone ego. To nieprawda, a ja w głębi serca po prostu potrzebuję atencji.
Poniżałaś mnie i byłaś dla mnie okrutna. Tak nie powinna zachowywać się matka. Zniszczyłaś wszystko co kochałam. Dziękuję za odebranie marzeń i całego dzieciństwa, mamo.
„Nie płacz, nie możesz płakać. Jesteś dziewczyną ~ Jakby to wszystko wyjaśniało ~ prychnęła pod nosem”
„A ja? Skieruję się do zamku. Tego kochanego. Prawdziwego. Zasiądę na tronie. Czyim? Zapytasz. Tego, którego budowałem w sobie. Kierowałem na dobrą stronę”
Czy lamentowałaś po zabiciu własnej siostry? Czy lamentowałaś, kiedy zamknęli Cię w tej klatce? Czy Ty w ogóle masz jakiekolwiek uczucia, siostro bogini umarłych, Zwiastunko Śmierci?
Czas najwyższy się pożegnać.
Nie mam już łez, by płakać…
Witamy w Pokoju Płaczu. Tutaj wszyscy topimy się we własnych emocjach.
Łzy zaczęły napływać mi do oczu i nagle odzyskałam czucie w nogach, szybko wybiegłam z pokoju. Kątem oka widziałam jak Dafne wyrywa Pansy list z ręki i słyszałam jak się na nią wydziera.
Każdy z nas musi czasem wypuścić własny deszcz.
„Mówią, że to rana jest gorsza od bycia zranionym…”. Nie przypominam siebie. Ta rana już nigdy się nie zagoi.
niech wypłyną ze mnie wszystkie łzy, niech wypłynie ze mnie cała woda, niech się odwodnię, niech umrę
„Połóżmy się na wilgotnej od deszczu trawie, w mokrych koszulach i przydługich dżinsach. Ten świat również płacze, niedługo utopi się w tych łzach zupełnie jak my.”
„– Moja mama zawsze mi powtarzała, że aniołki to osoby mieniące się w słońcu […] Tęsknią one za niebem, czyli swoim prawdziwym domem. Dlatego się ranią, chcąc uśmierzyć tęsknotę […]”
Byłam głupia jeszcze bardziej niż jestem na ten moment. Wydawało mi się, że dam radę, ale sam widzisz co sobie zrobiłam.
Don’t cry for him. Make him cry. Simple.
❝ ponoć, ĸιedy zacнodzι ѕłońce, мaмy wιęĸѕzą ѕĸłonność do podejмowanιa nιedorzecznycн decyzjι ❞
„Nie płacz. Albo płacz, jeżeli to sprawi, że poczujesz się lepiej” — Shawn Mendes.
Bo świat pozostaje głuchy na nasze łzy i łkanie.
Tęskniłam za bajką, która nigdy nie istniała. Brakowało mi świata, który stworzyłam. Szukałam siebie, gubiąc drogę do domu. Odnalazłam swoje szczęście, odnalazłam swoje niebo.
Śmierć jest blisko, bardzo blisko. Już przyszła i teraz tylko czeka aż sam się do niej zbliżysz.
Nagle spostrzegłam coś błyszczącego. Kamyk. Z kawałkiem mojego życia.
Nie mam już łez, żeby dalej płakać… I zaczęło mi się to podobać…
Nikt z nas tego nie chciał…
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
![Did You Mourn? — PROLOG [Loki]](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2019/01/filing_images_d216c8d0e1c2.jpg)
