I was sure that you won’t love me ’cause we’re friends! Cara mia, my heart was broken when I was thinking you’ll never be mine again… And now you just tell me that you love me? Dammit…
I was sure that you won’t love me ’cause we’re friends! Cara mia, my heart was broken when I was thinking you’ll never be mine again… And now you just tell me that you love me? Dammit…
Chwilę później usłyszałam głos, którego nigdy nie zapomnę. Głos, za którym tak bardzo tęsknię.
,,Idealne umysły na co dzień omija się tak, jak roboty drogowe – a to wszystko na skutek ludzkiej ślepoty, wewnętrznej ślepoty.”
Czy jesteś ciekaw, jak potoczyłaby się Twoja historia, która opisuje wycieczkę szkolną? I to Ty decydujesz
Więc na razie przeproszę, powiem, że to moja wina, będę to powtarzać na okrągło, dopóki z poirytowania nie przestaniesz krzyczeć.
Były dla siebie jak siostry, ale dwa różne światy, dwie różne osobowości, dwa różne rodzaje piękna. Czy były w stanie funkcjonować?
„Ból przy robieniu sobie ran, to jest nic w porównaniu do bólu jaki odczuwam każdego dnia.”
„Pulvis et umbra sumus. Mój ojciec czasem tak mawiał. Jesteśmy prochem i cieniem. Może ja po prostu… Odgrywam rolę cienia?”
|Nie chcę już być medykiem… Znam wszystkie zioła jak mało kto, a polowanie idzie mi jak kociakowi, ale nie chcę tego… Chcę mieć partnerkę, kociaki, czuć smak krwi mojej zdobyczy… Chcę walczyć!|
,,Przemieszałam w filiżance niewielką łyżeczką. Jak pokierują mną moje emocje? Zadałam sobie pytanie, które zadaję sobie codziennie — jaką maskę mam teraz założyć? A może po prostu być sobą?”
,,— A może faktycznie tam się zgubiłam? — dodałam, bo zaczęłam czuć się jak prawdziwy filozof. Jeżeli ktoś wam powie, że modelki są głupie jak but, walnijcie go w pysk swoim obcasem, złotki.” {13+}
A teraz zamknę moje uszy, przestanę Cię słuchać, bo to wszystko co mówisz, to tylko głuche i kłamliwe usprawiedliwienie. To czysty nonsens. Kogo chcesz oszukać?
Chciałem do Ciebie podejść, powiedzieć, że wszystko jest w porządku, że szkoła jest głupia i że masz się nie przejmować.
Diana Fair przez ostatnie trzy lata liceum była samotniczką – przyjaźniła się tylko z książkami i swoim pamiętnikiem. Myślała, że tak doczołga się do samego końca roku szkolnego.
Przychodzi czas w życiu człowieka, kiedy musi zmierzyć się z czymś tak strasznym, po czym czuje, że nigdy nie będzie taki sam.
Słabo ich widzę. Nie przez łzy – te powoli spływają po mojej twarzy, zostawiając mokre ślady na policzkach. Widzę jak przez mgłę, mam ją w oczach. Mgła w oczach…
Tańczę w deszczu, śpiewając tą samą melodię co za dawnych, dobrych czasów. Czy to deszcz, czy tony łez wylanych przeze mnie?
(…) Ofelio Weber, jesteś marzycielką. Marzyciele nie mają łatwo – rzekł aksamitnym głosem – twoja przyszłość jest okryta cieniem.
Do zaoferowania mam tylko chłód, a ona mówi do mnie słońce. Choć sama jest słońcem.
Czy ty kiedykolwiek się mną przejmowałeś? Sam sobie odpowiedz, bo ja już doskonale znam odpowiedź. Wygląda na to, że wcale Ci nie zależy.
Mama ostrzegała, by nie kochać chłopców, którzy nie poświęcają mi wystarczająco dużo uwagi, bym ja czuła się kochana. Ale patrzyłeś na mnie tak łagodnie, tak ujmująco, że nie mogłam Cię zostawić.
Pozbyliśmy się okowów nijakości, a anarchia to nasze drugie imię. Razem dążymy ku wolności, aby odczuć ją w pełni burzymy ramy sztywnej rutyny, monotonii i bylejakości. Nikt nie zdoła nas powstrzymać.
Biegnę przez las. Serce łomocze mi w piersi. Czuję niewyobrażalny ucisk w żołądku. Boję się. Boję się postawić nogę przed sobą. Boję patrzeć się w przód. Boję się własnej głowy i myśli.
To prawda, zatrzymanie echa brzmi bardzo romantycznie, ale głupio i nierealnie. Identycznie jak sytuacja Tiary i Carla.
„Przykro mi, Pstrokaty Maku. Ale wszystko, co widziałam, straciło dla mnie sens. Nie chcę być wojowniczką, jeśli zależy od tego życie niewinnych kotów.”
Czasami, wszystko o czym myślę, to Ty. W chłodne wieczory czerwca, rozmyślam o Tobie.❝