Wciąż mam w pamięci jej załzawione oczy (…) Jej głos, gdy mi mówiła, że chce to zakończyć.
Wciąż mam w pamięci jej załzawione oczy (…) Jej głos, gdy mi mówiła, że chce to zakończyć.
Niewypowiedziane słowa zostaną w mym gardle, a ja rzucę się gdzie popadnie/ Pod ziemią milcząca skończę, zdania swego nie dokończę.
Wszyscy umierają… nie ma dla mnie już miejsca w tym mieście. Nawiedzonym przez wasze duchy…
Powietrze wypełnione wonią wanilii po raz ostatni wypełniło me nozdrza…
,,- A więc Park Yejin? – spytał, spuszczając wzrok na kartkę papieru, którą trzymał w dłoni, po czym uśmiechnął się pod nosem. – Powiedz, jak się tu znalazłaś?” Graphic by @Yizoo
„Nie będę tobą. Każdy chciał mnie zmienić, ale poskutkowało to bólem. Nie chcę znowu tego przeżywać. To wszystko wina ich. Wszystkich. Nie jesteście warci mojej pomocy…”
„Śmierć jest jedynym wyjściem z tego piekła, uwierz mi. Ucieknijmy razem. Utońmy razem.”
Każdy chyba umiera, mnie w życiu nikt nie wspiera. Zabiję się, bo po co mam żyć?
„Ból przy robieniu sobie ran, to jest nic w porównaniu do bólu jaki odczuwam każdego dnia.”
„Zamykam oczy i biorę do ust ostatnią pigułkę. Czuję się szczęśliwa, ale może to tylko działanie tabletek.”
Zaginiecie 5-letniej Harriett Swan oraz odnalezienie ciała nieznanej kobiety, prowadzą detektyw Sidney Holland do świata, w którym ludzie, traktowani są jak towary. {+18}
— Mamo…? […] Dziś jest rocznica twojej śmierci. Tęsknię za tobą, wiesz?
I czuję się źle od tylu lat Chyba nie chce mnie tu świat.
,,Kiedy zdecydowałem się zostać uczniem Małej Jeżyny nie wiedziałem, że bycie medykiem jest takie przeklęte.”
,,Czarne Pióro zaatakował Prędki Krok. W-wepchnęłam go do wody… Ja nie chciałam go zabić. Chciałam tylko uratować Prędki Krok!” Opowiadanie na podstawie ,,Two faces”.
— Czemu się lękasz? – zapytał chłopak, uśmiechając się, zupełnie jakby słowa Sunghoon’a go rozbawiły — Przecież martwi, mówić nie mogą… Jak więc mógłby twe sekrety zdradzić? [meaning. x lenattis]
Bo łzy i depresja ukrywają się w środku, tam też zaczynają niszczyć. To co zrobiły zauważysz dopiero, gdy będziesz na pogrzebie osoby, na której chociaż trochę Ci zależało.
,,Nocne tańce tak wspaniałe, przetańczone noce całe”
Nie mogę. Nie jestem w stanie. Co to będzie? Co teraz będzie? Błagam, wracaj. potrzebuje Cię.
Choroby psychiczne są najgorszymi ze wszystkich chorób. A najgorsze w nich jest to, że dotykają każdego, nawet czarodziejów. Złapały też mnie. A co gdyby się im poddać?
,,Prowadź mnie do tańczących płomieni, ostatku naszej miłości”
Amadrya Newton to egzekutorka nigeryjskich zbirów. Gdy wróciła do MapleWood, nie spodziewała się tak szybiego powrotu do pracy. Zwłoki jelenia – to byłby dobry żart, gdyby nie kryły za sobą zbrodni.
Samotność! Otacza mnie cały czas. Sprawia, że pragnę umrzeć, gdy widzę tylko, jak chłopak, którego kocham rumieni się na Twój widok, droga siostro.
Z czasem uśmiech wszedł mi w nawyk, przez ciągłe zakładanie maski tej „szczęśliwej duszyczki”, nawet niekiedy zapominałam ją zdjąć.
Przyszła wtedy do mnie zapłakana, obiecując, że się ze mną zestarzeje. Zastanawiam się, czy gdybym był lepszym facetem, to tej nocy nie dałbym jej odejść, nie dałbym być jej samej.
Addison Savage – policjantka, która za wszelką cenę stara odciąć się od swej przeszłości. Gdy zostaje przydzielona jej sprawa zabójstwa, wszystko zaczyna się jednak komplikować.
Płatni zabójcy za odpowiednią sumę zabijali każdego, a Hazel Moorelson nie była wyjątkiem. Jednak gdy to ona jest zleconą ofiarą, czy również wypełni zlecenie?
W Windhollow, ginie dyrektorka domu dziecka, a jej sprawę dostaje detektyw Jennifer Montgomery. Ludzie giną, czas ucieka, a demony z przeszłości kobiety zaczynają przybierać coraz wyraźniejsze formy.
Jakie tajemnice skrywa rzeka Wisdom? Gdy nad jej brzegiem, zostaje znaleziona torebka, nikt nie ma wątpliwości, że należała ona do Juliet Knowles – uczennicy pobliskiej elitarnej szkoły. {+18}
Codzienny stres, problemy, złe relacje z rodziną. Jedyna wspierająca ją osoba odchodzi, a ona razem z nią – nie jest w stanie udźwignąć wszystkich problemów.
„— Czy… czy teraz w końcu jesteś szczęśliwa? – wyszeptała dziewczyna, dysząc i tnąc skórę na nadgarstku. — Jeśli tak, to wiedz, że ja też. Nawet, jeśli mnie to boli.”
Jeżeli bóg istnieje, przekażcie mu, że mam duży żal. Bo ona tak po prostu odeszła. Samobójstwo nie zabrało jej bólu, tylko dało go nam.
possibilities are just another way to protect us from dying […] but what if i want to die? am i supposed to stop thinking?
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
