it’s time to say goodbye.
it’s time to say goodbye.
Lara Mercer właśnie zaczyna drugi rok w liceum. Nie żeby miała specjalne oczekiwania – pewnie i tak niewiele się zmieni. Jednak ku jej zaskoczeniu wszystko rozgrywa się kompletnie niespodziewanie.
Od teraz pora rozpocząć nowe, pełne tajemnic i kłamstw życie u boku kogoś, kogo wręcz nienawidzą – siebie nawzajem.
Bo żyła w męczarniach codzienności, a zabrała ją czerwona koniczyna.
Ona była delikatna. Niczym płatki róży wirujące na wietrze. Ale tak jak one była słaba bez swojej podpory. Bez niego. Może kiedyś jeszcze zobaczysz, jak jej łza wiruje wśród innych samotnych płatków..
Wystarczy tylko żyć, i wszystko pod ręką.
Cały czas błąkała się miedzy manią a depresją. W tym wszystkim nie znajdowała czasu dla mnie.
Spójrz na moje nadgarstki. Krwawią… Przez Ciebie. Spójrz na mnie. Cierpię… Przez Ciebie. Ty też będziesz krwawił i cierpiał. Przeze mnie…
Bo świat pozostaje głuchy na nasze łzy i łkanie.
Dziewczyna po upadku naprawdę wyglądała jak kropla krwi na tle białych klifów.
Próbowaliśmy biegać, nim nauczyliśmy się chodzić.
Dalej tego chcesz? Nie będę Ci robił wyrzutów sumienia, ale odpowiedz. Tylko na tym mi zależy…
Sen. Sen to jedyna rzecz, która nie sprawiała jej bólu. Może właśnie dlatego postanowiła zniknąć z tego świata.
Legendy głoszą, że ten cmentarz założyli gimnazjaliści, jako głupi żart. Jednak wszystko nabrało dziwnego sensu, po kilku „planowanych” samobójstwach.
Blizny są częścią naszej tożsamości. Jesteśmy zbudowani z blizn. Jesteśmy naszymi bliznami.
You never thought that a girl could be strong.
„Wyróżniała się z tłumu, była duszą towarzystwa, ona pewna siebie inteligentna dusza czysta. Żyła przyszłościowo – ciągle myślała o jutrze, ciekawe czy wiedziała, że właśnie dzisiaj uśnie?”
Nikt z nas tego nie chciał…
Byłaś dla mnie siostrą, której nigdy nie miałam.
To straszne, jakie figle płata nam umysł, czyniąc nas samych bezwartościowymi.
Nowatorski projekt. Jedyne w swoim rodzaju reality-show. Bolesne historie. Nawracające wspomnienia.
Kiedy upadasz, Twój ból jest taki sam jak mój. Kiedy kat zadaje Ci kolejne rany, cierpisz tak samo jak ja. Ale kiedy się wznosisz, czujesz satysfakcję podobną do mojej. Lecz nie każdy się podniesie.
Zawsze jest wyjście. Nawet ta żyletka miała ostrze tylko po jednej stronie
Zatrzymaj się, zatrzymaj – błagam moje serce; na marne.
Myślałaś, że ode mnie też możesz uciec, prawda? Ale na szczęście przyjaźni nie da się odciąć żyletką ~ mojej Przyjaciółce, w podziękowaniu za to, że wciąż tu jest…
Music soothes our ears, but Liar’s Music destroys our lives.
Kontrowersyjny fragment bez komentarza.
Niczym Ikar unieść się ku Słońcu, którego nie widać na czarnym niebie nocy. Słuchać wskazówek szeptanych przez Wiatr. Pierwszy i ostatni raz wżyciu poczuć się wyzwolonym.
Śmierć jest blisko, bardzo blisko. Już przyszła i teraz tylko czeka aż sam się do niej zbliżysz.
you knew you had a reason, it killed you like diseases.
Nie znałeś jej. Nawet jeśli myślisz, że ją znałeś, uwierz mi, nie znałeś. Ja też jej nie znałem.
Przypadek towarzyszy mi przez całą naszą znajomość. Przez przypadek się poznaliśmy, przez przypadek również zapomnimy o sobie.
– Bo cię kocham, idiotko! – wyrzuca to z siebie. – Kocham cię, Hope […] Nadal wierzysz, że bez ciebie będzie mi lepiej? Jeśli skoczysz to tak, jakbyś mnie zabiła.
Są dwa główne rodzaje śmierci; naturalna i morderstwo. W moim przypadku żadne z tych określeń do końca nie pasuje. Jestem inna, zawsze byłam i zawsze będę. Nawet jeśli mnie już tu nie ma.
Nie oceniaj, nie dręcz, nie zabijaj.
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
