Wzdycham i wzruszam ramionami. Co łączyło mnie z tym człowiekiem? Chyba wszystko co najpiękniejsze.
Tęskniłam za bajką, która nigdy nie istniała. Brakowało mi świata, który stworzyłam. Szukałam siebie, gubiąc drogę do domu. Odnalazłam swoje szczęście, odnalazłam swoje niebo.
Jedna, krótka chwila wystarczyła, by każda modlitwa o szczęście i dobro utopiła się w najgłębszym morzu łez.
Niektóre rany nie chcą się wygoić. Zostawiają na naszym ciele blizny, aby nam przypominać o bólu.
Ona nigdy nie będzie taka jak dawniej. Pochłonęła ją ciemność, z której już nigdy się nie uwolni, jeśli po jej policzkach nadal będą leciały ciemne łzy…
A teraz, kochanie, zapłacisz za swoją naiwność, która dzielnie dotrzymywała Ci kroku.
Przypadek towarzyszy mi przez całą naszą znajomość. Przez przypadek się poznaliśmy, przez przypadek również zapomnimy o sobie.
Wejdź i sprawdź. Żyjesz? Czujesz? Boisz się? Rozwiązanie jest łatwiejsze niż Ci się wydaje.
Samobójca ma świadomość, że rani najbliższych. Ale zdarza się, że jego egoizm sięga o wiele dalej.
Przy Tobie się uśmiecham, ale gdy zostaję sama po moich policzkach spływają łzy.
„(…) Odszedł spokojnym krokiem. Woda przybrała kolor krwistej czerwieni, gdy światło księżyca padło prosto na unoszące się ciało niebieskookiej.”
I wtedy naczynia rozbiły się na miliony kawałków, a cała gorycz zniknęła, jak za machnięciem magicznej różdżki.
Ogień rozpalony na środku opuszczonego miasta nie wygląda, jakby zamierzał kiedykolwiek przestać płonąć.
Dziwne słowa, dziwne gesty, dziwne myśli. Ludzie mają różne twarze, a tylko niektóre pokazują innym.
Jesteś mordercą. Powinnaś dostać dożywocie, bo ja do końca życia się nie pozbieram.
Zamknięta w pesymistycznym cmentarzu martwych serc, zwanym pokojem płaczu.
I jeśli czegokolwiek się nauczyłam, to tylko jednego. Teraz już wiem, że jeśli igrasz z ogniem, musisz pogodzić się ze spaleniem.
Dom pełen ludzi – ona sama. Płacze – ale nikt jej nie widzi. Krzyczy – ale nikt jej nie słyszy. Odchodzi – ale nikt jej nie zatrzymuje. Jej dusza umiera – ale nikt jej nie ratuje.
Czy życie wolontariuszki zmieni się po poznaniu tajemniczego chłopaka w parku? Ilu osobom pomoże Sharon? Kim jest nieznajomy?
Urodziłam się dziewczynką. Chciałabym, żeby te narodziny były najgroźniejszym, co mnie spotkało.
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
