W świecie, gdzie granice terytoriów powodują gorzkie łzy, moje spływają krwistoczerwono….
W świecie, gdzie granice terytoriów powodują gorzkie łzy, moje spływają krwistoczerwono….
„(…) nie widzę miłości w twoich oczach, tak jak ty piękna w moich warkoczach.”
Wciąż się zastanawiam, kto więcej stracił. Ty tracąc mnie, czy ja tracąc siebie?
Po każdej porażce zapalane, nigdy nie odkładane, brzydkie i śmierdzące smutkiem papierosy.
A na Twoich ustach, wciąż mieszają się dwa kolory szminek.
Wszystkie moje łzy zostały zużyte podczas innej miłości.
,,Byłeś miłością, szczęściem i wszystkim, co miałam. Teraz jesteś koszmarem nawiedzającym mnie każdej nocy i huraganem, który wciągnął mnie w ten wir niepowodzeń.”
Moje blizny są tak głęboko utkwione w sercu, jak uczucia, którymi ich darzyłam.
Hardin i Tessa szaleńczo się w sobie zakochali, Edward stracił głowę dla Belli, Elizabeth i Darcy pokonali przeciwności, za to ja miałam jego. Jednak oni odnaleźli szczęście, a nam nie było to pisane.
Jesteś zakochany w tym, czego nienawidzę.
Wzdycham i wzruszam ramionami. Co łączyło mnie z tym człowiekiem? Chyba wszystko co najpiękniejsze.
Tęskniłam za bajką, która nigdy nie istniała. Brakowało mi świata, który stworzyłam. Szukałam siebie, gubiąc drogę do domu. Odnalazłam swoje szczęście, odnalazłam swoje niebo.
Czy to takie złe, że ja tylko potrzebowałem miłości?
Koloru łez nigdy nie potrafiłam określić.
Nagle spostrzegłam coś błyszczącego. Kamyk. Z kawałkiem mojego życia.
Dziwne słowa, dziwne gesty, dziwne myśli. Ludzie mają różne twarze, a tylko niektóre pokazują innym.
Pod maską łez skrywałam się codziennie. Wśród fałszywych ludzi żyłam codziennie. Plątałam się po świecie pełnym zła, nie wiedząc, czym zawiniłam…
„Gwałtownie pociągam za klamkę głównych drzwi i widzę… jego, niedbale opartego o drewnianą futrynę werandy.”
I tych ramion między którymi chciałam się schować. A ja po prostu chciałam Cię z powrotem.
Teraz tracisz swoje wspomnienia, a Twoja linia życia staje się prosta… Więc obudź się, już czas. W moich ramionach jest Twój azyl.
A kiedy ostatni raz na mnie spojrzysz nie będę miała siniaków na ciele, lecz będę leżała w wannie pełnej łez.
– Gdyby twój tata wiedział, co razem robimy, dawno zakułby mnie w swoje kajdanki.
Jedna sytuacja zmieniła całe moje życie. Chwila nieuwagi kosztowała mnie tak wiele, że dalsze życie wydawało się być bezcelowe.
Widzisz, niektóre serca są zbyt piękne na miłość, niezdatne do życia.
Wycierając łzy, które były zbyt częstym gościem na mojej twarzy zrozumiałam, jak wiele razy zawiodłam tę piękną kobietę z lustra. Obiecałam sobie, że tego nie zrobię. Złamała obietnicę, tą i następną.
,,Dziękuje panie Stark… Do zobaczenia w lepszym świecie”
Bo świat pozostaje głuchy na nasze łzy i łkanie.
Przy Tobie się uśmiecham, ale gdy zostaję sama po moich policzkach spływają łzy.
„(…) Odszedł spokojnym krokiem. Woda przybrała kolor krwistej czerwieni, gdy światło księżyca padło prosto na unoszące się ciało niebieskookiej.”
I wtedy naczynia rozbiły się na miliony kawałków, a cała gorycz zniknęła, jak za machnięciem magicznej różdżki.
Chmury miały w końcu przestać patrzeć na nią z góry.
Ona nigdy nie będzie taka jak dawniej. Pochłonęła ją ciemność, z której już nigdy się nie uwolni, jeśli po jej policzkach nadal będą leciały ciemne łzy…
Gdy wreszcie pojawił się ideał, świat nabrał barw, a on sam stał się moim nałogiem.
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
