Rozprzestrzeniająca się po moim wnętrzu trucizna jeszcze nigdy nie smakowała tak dobrze.
„Połóżmy się na wilgotnej od deszczu trawie, w mokrych koszulach i przydługich dżinsach. Ten świat również płacze, niedługo utopi się w tych łzach zupełnie jak my.”
„Zapamiętaj czekoladko, ja Cię nigdy nie zapomnę. Twoje zmęczone oczy, roztrzepane włosy. Nie zapomnę Cię nigdy, zawsze będziesz moją czekoladką.”
Antoni Motyl to ogromny miłośnik teatru, kwiatów, a przede wszystkim kawy! Jest niezwykle zabiegany, ale może właśnie dzięki temu pozna kogoś, na kogo czekał całe życie?
On wylał na mnie kawę. W ramach przeprosin oddał mi pieniądze za ubrania i poprosił o spotkanie. To była jedna z najlepszych decyzji w moim życiu. Po tym spotkaniu moje życie stało się barwniejsze.
„Odkąd odeszłaś z mojego życia, każdą chwilę wypełnia mi myślenie o tym, czy dam sobie bez ciebie radę…”
Pachniała… Pachniała jak ta kawa, którą piłam codziennie rano. Jak poranna kawa.
Pisz do mnie, artysto, wylewaj swe gorzkie żale i zwierzaj się z marzeń tych wszystkich, które goniłeś aż do samej przepaści.
W samym środku Londynu znajdziemy urokliwą kawiarnię oraz równie klimatyczny sklep z roślinami, tudzież kwiaciarnię. W obu dorabiają sobie dwie studentki które zupełnie nie potrafią zrozumieć siebie.
W sytuacji kryzysowej Pajączek zawsze znajdzie wyjście. Czy obroni Nowy Jork przed złoczyńcami… Najlepszą kawą?