Z czasem uśmiech wszedł mi w nawyk, przez ciągłe zakładanie maski tej „szczęśliwej duszyczki”, nawet niekiedy zapominałam ją zdjąć.
Kiedy John dowiaduje się o swojej śmierci, pisze list do ukochanej Mary. Przekazuje jej wszystkie uczucia, jakie skrywał w swoim sercu.
Biegnę przez las. Serce łomocze mi w piersi. Czuję niewyobrażalny ucisk w żołądku. Boję się. Boję się postawić nogę przed sobą. Boję patrzeć się w przód. Boję się własnej głowy i myśli.
Siedemnastoletni Owen przeżywa kryzys. Zdradziła go dziewczyna, wyprowadził się od matki i nie wiadomo czym zalazł za skórę Ellie Smith. Czy poradzi sobie ze stratą jaką poniesie i charakterem Ellie?
Wierzę, że Alieen jest duchem tej fontanny a wtedy chciała się ze mną pożegnać.
„Róże w ogródku mojej babci upadły, sądziłam że nigdy już jej nie zobaczę”
In the street I sometimes heard similar screams and saw people scratching madly in the distance. But I’ve never seen them well enough to know what’s causing the itching. I didn’t know what it was.
Nowy Jork – miasto drapaczy chmur i Brodwayu. Idealny świat artystów, którym wstrząsa tragedia. W noc przed premierą sztuki ginie jej reżyser, a do akcji wkracza policjantka – Isabell Romero. {+18}
I felt my heart beating harder. I felt so free. I didn’t want that day to end. I wanted to be with him forever that night, in this rain, at this hour, dancing to the same song.
Her heart stopped beating. she’s gone. Her eyes were empty and full of tears, but there was still a smile on her face. She looked like she was still saying, „See you later”.
Szłam przed siebie, nie odrywając wzroku od horyzontu, w którym patrzę. Dlaczego ja? Gdzie jestem? Dlaczego nie mogę znaleźć wyjścia z tej niewoli? Zajmie mi to chyba 6483 dni.
Szkarłatna krew spływa po twoim policzku. Gra skończyła się, a stawka była za wysoka. Nóż w mojej dłoni dalej nasączony jest twą krwią. Skoro to tylko koszmarny sen, dlaczego czujesz go naprawdę?
Słabo ich widzę. Nie przez łzy – te powoli spływają po mojej twarzy, zostawiając mokre ślady na policzkach. Widzę jak przez mgłę, mam ją w oczach. Mgła w oczach…
Lowbridge to dziwne miejsce. Dzieci giną, a dorośli zdają się to ignorować. Zbrodnia jest tu igraszką, a śmierć czymś naturalnym. Ich obojętność mnie pochłania, przez co ja sama, zaczynam wariować.
Jest wiele rzeczy, których nie zdążyłam Ci powiedzieć i których niestety już Ci nie powiem…
Pozbyliśmy się okowów nijakości, a anarchia to nasze drugie imię. Razem dążymy ku wolności, aby odczuć ją w pełni burzymy ramy sztywnej rutyny, monotonii i bylejakości. Nikt nie zdoła nas powstrzymać.
,,Może i nie mamy takiej samej historii, ale przynajmniej oboje mamy kogoś, kto nas zrozumie.”
„W pewnym momencie zaczęła mieć lekkie duszności. Zasłoniła usta dłonią, a gdy ją odsunęła, zobaczyła krew na swojej skórze.”
„Zawiał wiatr, porywając z grobu różę. (…) W końcu zniknęła za murem cmentarza. Zniknęła, tak jak Paprot zniknął z życia dziewczyny, i już nigdy nie miał się w nim ponownie pojawić.”
By zaznać spokoju i odciąć się od rzeczywistości, udaje się do ogrodu, gdzie pewnego dnia, pod osłoną nocy, przypadkowo nawiązuje dość krótką, aczkolwiek inspirującą konwersację.
„Erick! Erick zbudź się! Margot Whittemore nie żyje! Znaleźli ją w wodzie. Skoczyła.” {+18}
„Wtedy Sandy zrozumiała, że jej serce pękło. Rozbiło się na kawałki. A ona w tej chwili po prostu chciała zniknąć.”
Dawna siedziba wymarłego rodu Guide od lat stoi pusta. Jednak pewnej nocy dwoje śmiałków puka do jej drzwi, by odkryć od lat strzeżony sekret pałacu, który stoi za tragicznymi zgonami członków rodu.
I heard that man approaching. We quickly ran down the stairs and ran through the next corridor. We couldn’t get caught. We finally made it to the door. I pushed it, but it didn' move. Door was closed.
gorycz jest słodka, prawda? szczególnie kiedy ktoś, kogo kochałeś, nigdy nie podzielił się z tobą swoim bólem.
,,Po kilku dniach powiedziała mi, że jest na diecie. Że się to jej przyda. Próbowałam wybić jej to z głowy, ale uspokajała mnie.”
“Mój ból zostanie na zawsze. Ja kłamię, kiedy mówię, że będziesz przy mnie wiecznie. Pamiętaj – bo ja będę pamiętać Ciebie każdego dnia.”