A Ty zachorowałaś na pustkę, bo zasłoniłam Ci oczy, które mogły widzieć kolory, swoimi rękoma.
Wzdycham i wzruszam ramionami. Co łączyło mnie z tym człowiekiem? Chyba wszystko co najpiękniejsze.
Dziś me serce błyskiem krwawi, delikatnie ciecz płynąc, jak łzy słone, rani.
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
