Każdego dnia obiecujesz, że będzie dobrze, potem odwracasz się i znikasz
Każdego dnia obiecujesz, że będzie dobrze, potem odwracasz się i znikasz
Mówili, że nie ma nic lepszego, niż być zakochanym. Zerknęłam wtedy na nich, wzruszyłam ramionami. Dzisiaj stoję, patrzę. Myślę i widzę, jak bardzo się mylili.
« nie poddawaj się, bo dużo stracisz »
Jak wychodzisz od niego Tęsknisz od razu I by opisać tę tęsknotę Nie potrafisz znaleźć nawet wyrazu.
„Przy tobie byłam Ze swoimi zdradzieckimi uczuciami walczyłam Przez lata Ci służyłam”
„błąd za błędem, pomyłka za pomyłką, grzech za grzechem, przekleństwo za przekleństwem. W kółko popełniam. Dziękuję, proszę, przepraszam…”
„To nie pożądliwe wbijanie w siebie kłów, Egoistycznie nasycając własny swój głód”
„Tak wiele razy poddać się chciała, wtedy kiedy jeszcze smak nadziei znała i tak jak najdłużej mogła, tak w tym trwała, lecz samotność za mocno o nią dbała”
Choć chcę zacząć rozdział nowy, Nigdy nie zapomnę twojej osoby.
Ona ma włosy czarne, Zupełnie jak jej dusza, I ciągle chodzi sama, Choć nikt jej do tego nie zmusza.
nad wszystko, co pojęte, wyobraźnia taka, elastyczna jakaś wśród planów i schematów. nie ustanie w miejscu jeżeli powiesz jej wróć. brakuje jej, kiedy z ryzykiem stajesz równo.
Twój uśmiech będę pamiętać przez następnych kilka lat.
pustka w głowie, pustka w sercu. cisza w środku, a na zewnątrz, dawne troski zrzucane na stos.
Drwię z siebie w swojej głowie, rozpatruję i ujmuję
Ty i ja skakaliśmy po gwiazdach […]
Proszę, spójrz dla mnie w niebo… Może zobaczysz tę gwiazdę… Która spada wraz z moim życzeniem… O tobie, o nas…
Miłość to nie uczucie, to decyzja.
Dear diary, i fell in love….
Gubimy się między kłamstwami, plączemy między uśmiechami …
To są moje prawdziwe uczucia i chciałam się nimi podzielić ze światem, bo czemu moja twórczość ma się marnować? Proszę, nie dawajcie tego na główną.
,,Zgasłeś nagle, jak gaśnie pochodnia, zdmuchnięta przez przypadkowego przechodnia”
Wszyscy cię opuścili. Tylko nie ona. Powiadam ci, że z nią skonasz.
Tymczasem, trzymaj się ciepło. To już koniec, skończyło się piekło. Nie martw się, już nie wróci. I Twojej twarzy już nie zasmuci.
Zabij mnie Wyrwij mi serce Bym czuć nie musiała Już nic więcej
Noc jest od płakania…
jestem zmęczona. jestem zmęczona tym wszystkim.
Jedyną mą towarzyszką jest frustracja – moja prawdziwa przyjaciółka. Co prawda nikt takiej znajomej nie potrzebuje, lecz ja przez samotność nawet jej wierność ślubuję.
stoi i swoje bolesne oczy wpatruje w otchłań rzeki. się okazuje, iż nie jest sama na drodze do nieba.
spisane wszystkimi łzami, które wylałam w poduszkę
„Rozkwitnij, piękny kwiecie i pozwól sobie zrozumieć doskonałe niedoskonałości.”
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
