I będę dumna z każdego kroku, każdego uśmiechu i każdej łzy płynącej po mym policzku, jeśli tylko mnie nie opuścisz i nie wyśmiejesz, siostro.
Wybaczcie, ale nie ma we mnie już ani grama człowieczeństwa, a moja dusza jest zbyt pusta, by zrozumieć, że jesteście ludźmi więc mówię Wam ostatnie dobranoc w Waszym życiu.
Anioły nie są niewinne, a Demony nie są bez serca. Są inni niż przypuszczamy, ale na pewno łączą ich kłamstwa….
Historia pewnej dziewczyny zapisana na kartach bordowego pamiętnika z ususzoną różą w środku.
Człowiek, który piękne myśli o miłości do mnie spisze na papier fikuśnym pismem i wręczy mi w eleganckiej kopercie, jest mi niezbędny.
W nieudaną Wigilię połamane pierniczki są najmniejszym problemem, może uda się jeszcze odratować ten nieszczęsny dzień?
Nie dawałeś mi miłości pomimo, że swoim tonem głosu mi ją obiecałeś. Nie znaliśmy się, a mimo to zachowywałeś się jakbyś mnie znał od lat. Byłeś dobrym kłamcą, ale ja nie byłam głupia.
Marzenia to wspaniała strefa w naszym umyśle. Dzięki nim mamy po co codziennie wstawać z łóżka i walczyć z przeciwnościami losu, które utrudniają nam to na wszelkie możliwe sposoby.
– Mam taka zasadę, że nie wybaczam ludziom – chłopak zdziwiony moją odpowiedzią zamilkł na chwilę i mocno się nad czymś zastanawiał.
Zdarzało się, że czuł tak wielką pustkę, jakby właściwie już zniknął. Bywało jednak też, że skowył w bólu od emocji rozdzierających jego serce.
Co się stanie, gdy dziewczyna odkryje zdradę? Czy będzie potrafiła jeszcze komuś zaufać i obdarować go miłością? Czy jeszcze ktoś ją pokocha?
Spotykali się co nocy w snach, choć nigdy się nie widzieli. Nienawidzili się, choć nigdy nie zamienili ze sobą ani jednego słowa. Nie mogą bez siebie żyć, ale ranią się nawzajem…
Teraz patrz, jak wygrywam grę zwaną życiem, nie mając uczuć. Tak, jak ty nie miałeś ich wobec mnie, ja nie mam wobec nikogo.
,,Skoro Ty mnie już nie chcesz, to dlaczego ktoś inny miałby chcieć Ciebie, James? […] Sam w końcu przyznasz, że beze mnie jesteś zgubiony, kochanie, to tylko kwestia czasu.”
Klaus złożył tę przysięgę nie tylko wobec swojej rodziny, ale jeszcze jednej osoby. — Rosalie, heretyczka żyjąca tyle co Pierwotni przyjeżdża do Marcela w odwiedziny, ale zastaje tam nie tylko jego…
Wzdycham i wzruszam ramionami. Co łączyło mnie z tym człowiekiem? Chyba wszystko co najpiękniejsze.
Dlaczego przy zabawie Twoimi uczuciami, tylko tej jednej emocji nie udało mi się wywołać?
—Wybierasz się gdzieś, ponura Panno? —Dokładnie, z dala od Ciebie, Jeon.
Codziennie niszczył go od środka, sprawiając, że w końcu on sam stał się potworem, przed którym wszyscy go ostrzegali.
Czas nie będzie na nas czekał. Więc wykorzystajmy go. Zaryzykujmy, zanim się zestarzejemy.
Ludzki umysł jest potężny, mimo to łatwo go oszukać i zniewolić. Czy nasi bohaterowie pokonają przeciwności i uwolnią swoje umysły?
Znasz to uczucie, kiedy kogoś kochasz jednocześnie go nienawidząc. Nie sposób je nazwać. Można jedynie próbować je opisać używając wielu słów, które układają się w historię…
Rok 2352 – cała historia, wszystko co było, zmieniło się. Ty jak cały kraj odczuwacie przyrost tak zwanych Wiorzołków. A jeszcze przepiękna istota żywa kradnie coś co należy do ciebie. Tylko co?♥
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
