Niegdyś było ich tysiące. Uzdolnionych ludzi, którzy swymi talentami potrafili obudzić moc. Jednak te czasy minęły i teraz została ich tylko niewielka garstka.
Pewnego razu w lesie spotykasz tajemniczego chłopaka. Ten zaś po chwili namysłu postanawia odsłonić przed Tobą swoje wilcze uszy i ogon. Na dodatek oznajmia, że od teraz jesteś jego panią!
Twoja przygoda z wilczymi chłopakami #11
„Jesteś najlepszym złym przykładem, Solene. Kwestia sporna następuje w momencie, w którym uświadamiam sobie, że bardzo mi się to podoba.”
nie patrz na mnie, jak na wariatkę.
'- Wszyscy myślą, że jestem martwa. – powiedziała szachistka. – Podczas gdy ja mam się aż za dobrze. – dodała przechylając butelkę whisky.'
„Kochanie… To słowo dźwięczy mi w głowie od wielu, wielu dni. Kochanie – tak powiedziałeś do mnie na naszej pierwszej randce. Suko – tak powiedziałeś na mnie zalewie kilkanaście dni temu.”
,,Rodzice nie żyją. Została sama na tym okropnym padole zwanym ziemią.”
Najważniejsze, aby mieć wszystko pod kontrolą i móc zapanować nad chaosem
A co gdyby istniała polska szkoła dla czarodziejów? A co jeśli zostałaby zaproszona na Turniej Trójmagiczny? A co dalej?
Bo my nie błagamy o wolność: my o nią walczymy. Powiązane z serią „Nim po raz ostatni ujrzę Twój uśmiech”.
Gdy pradawna siła uwalnia się z więzów i wydostaje na wolność, nic już nie będzie takie samo. Czy Rycerzom Świtu znów uda się ochronić świat przed nadciągającą zagładą?
Chciałabym móc uciec w kompletnie inne miejsce. Gdzieś, gdzie jest inaczej niż w Rzymie. Gdzieś, gdzie ludzie nie są tacy okrutni. Gdzieś, gdzie w końcu będę wolna. Czy ty też nie marzysz o wolności?
„Niech ta dłoń przegna Twoje smutki, Twój kielich nigdy nie będzie pusty, albowiem będę Ci winem. Niech ta obrączka będzie znakiem, że jesteś moja”.
Idealni w każdym calu. Pełni wad, których nie mogli się pozbyć. Pozostawieni w równie nieidealnym świecie.
Z czasem zrozumiałem, że kochając obie osoby w rzeczywistości nie kocham żadnej z nich…
„Czasami coś wydaje się nam bezsensowne. Tracimy siłę i zastanawiamy się, czy nie lepiej byłoby się poddać. Z pewnością byłaby to łatwiejsza opcja, ale czy na pewno lepsza?”
Żyją w beztrosce, pochłonięci egoizmem, choć niszczą to, co najpiękniejsze. Pragną żyć jak w niebieskiej podróży.
Wielki, czarny pies siedział na skraju Zakazanego Lasu i spoglądał na oddalony Hogwart. Już niedługo się tam dostanie. A wtedy odpowie za morderstwo, za które został skazany.
„The moon is so beautiful this night; would you like to catch a glimpse of it?”
Słysząc jego idiotyczną wypowiedź dziewczyna od razu do niego podbiegła. Nie wiedziała wtedy jednak, że to co zaproponuje, by udowodnić swoją rację, całkowicie zmieni jej dotychczasowe życie.
