Hufflepuff to dom słabeuszy, niezdar. Nudny i beznadziejny! Też tak sądzisz? W takim razie pozwól, że opowiem Ci moją historię. Może wpłynie ona choć trochę na Twoje zdanie, na temat tego domu.
I wtedy naczynia rozbiły się na miliony kawałków, a cała gorycz zniknęła, jak za machnięciem magicznej różdżki.
Dwójka nastolatków, których łączy wiele sekretów. Tajemnice, które mają zabrać aż do grobu. Stracona przyjaźń, zniszczona miłość i ktoś kto chce namieszać, a raczej kilka osób. Kto okaże się mordercą?
– To jest kościół Mariacki. A tam masz ulicę floriańską – machnęłam ręką we wspomnianym kierunku. – Nie chcę już zwiedzać – wyszeptał. – To czego chcesz? – Twojej miłości… – wypalił po chwili.
Szła dalej nie poddając się, aż trafiła na cały pusty przedział. Susan weszła do niego, zamykając go coś jednak jej to przeszkodziło. Blond włosy chłopak, dosyć szczupły i jak na 13-latka przystojny.
Małe kłamstewko wypowiedziane tonem nie znoszącym sprzeciwu. To właśnie ono zamknęło mi usta.
Jedziemy poprzez ciemną noc, z połową baku i pustym sercem udając, że jesteśmy zakochani, ale nigdy wystarczająco.
A w ustach nadal czuję gorzki smak zielonej herbaty…
– Ale niestety nie mogę zostać. – dopowiedział, gładząc jednym palcem mój policzek mokry od łez.
Miłość i nienawiść dzieli cienka kreska. Banał, nie? Też tak uważałam, dopóki nie poczułam dziwnych motyli w brzuchu na Jego widok…
Nie wiedziałam, że się w to wplączę… Jednak powodem tego była moja miłość do bipolarnego Biebera, którego kocham całym swoim sercem, mimo tego, że przez niego mam masę problemów…
Poznam tajemnicę tego diabła i nie zakocham się w nim. Przynajmniej spróbuję.
Bazyliszek ułożył się między nimi, zamykając niebezpieczne oczy. Misja rodzeństwa właśnie się rozpoczęła, ale etap drugi miał nadejść dopiero za wiele, wiele lat.
Codziennie niszczył go od środka, sprawiając, że w końcu on sam stał się potworem, przed którym wszyscy go ostrzegali.
Jestem zły w miłości i wiesz, że skłamałbym, gdybym powiedział, że jesteś tą, która mogłaby mnie naprawić.
