Myślałaś, że ode mnie też możesz uciec, prawda? Ale na szczęście przyjaźni nie da się odciąć żyletką ~ mojej Przyjaciółce, w podziękowaniu za to, że wciąż tu jest…
Myślałaś, że ode mnie też możesz uciec, prawda? Ale na szczęście przyjaźni nie da się odciąć żyletką ~ mojej Przyjaciółce, w podziękowaniu za to, że wciąż tu jest…
Jeżeli dorośli mówią, że problemy nastolatków są ,,błahe” wywnioskować można z tego tyle, że ich ostatnie lata młodości były po prostu nudne. Moje na szczęście do takich nie należy.
[…] — Mówi to dziewczynka, rozmawiająca z facetem, który ją porwał i skrzywdził i kto tu jest nienormalny? […]
Drugs heve always been an escape, now they are it too, but from the very life, and not its individual aspects.
Rany na ciele i rany na duszy. Oczy pełne bólu i usta pełne kłamstw… Pozwólcie, że opowiem Wam historię o tych, którzy codziennie udawali uśmiech.
Po co nam umiejętność kochania, kiedy musimy się nauczyć, że nie mamy szansy na przetrwanie?
Córka milionera ginie w wypadku. Po pewnym czasie odnajduje się. Kto jest odpowiedzialny za taki karygodny błąd? Czy dziewczyna dowie się prawdy?
Po tej całej irracjonalnej historii trzeba być głupcem by stwierdzić, że Twoje spojrzenie bez niebios nie jest puste.
Wybuchające ziarenka, bijące serca, rozlatane spojrzenia, szaleńcze uśmiechy, nieskończona przeszłość.
,,Czujesz na twarzy ten powiew wiatru? A czy czujesz na ustach smak porażki? Tak, to już koniec.”
Jesteśmy więźniami własnego losu. Przeżyliśmy, ale woleliśmy zginąć. Przeżyliśmy, aby już zawsze żyć z naszymi grzechami.
Biegnij, nie zatrzymuj się. Skręć w lewo. Miń czerwony budynek i zbiegnij schodami w dół. Z nikim nie rozmawiaj. I pamiętaj: kocham Cię i zrobię wszystko, by jeszcze raz dotknąć Twoich ust.
Draco miał w sobie tyle samo dobra ile zła. Kazali wybrać mu zło, ale on wciąż ma w sobie dobro.
Tęskniłam za bajką, która nigdy nie istniała. Brakowało mi świata, który stworzyłam. Szukałam siebie, gubiąc drogę do domu. Odnalazłam swoje szczęście, odnalazłam swoje niebo.
„Jesteś chorym bałaganem, którego nie jestem w stanie posprzątać, nawet jakbym bardzo tego chciała.”
Czuł od niej alkohol, a ona widziała jego siniaka na policzku. Ale żadne z nich tego nie skomentowało. Bo w zasadzie były to ich znaki rozpoznawalne.
Każdego dnia było tak samo, to stało się jej monotonną rutyną. Ale zabrakło czasu, by to zmienić…
Coś się kończy a coś się zaczyna.Kiedy wszystko wywróciło się do góry nogami każdy dzień staje się znakiem zapytania.Postanowiłam zacząć od nowa, chcę być szczęśliwa, albo chociaż trochę mniej smutna.
Mam dwie twarze – dobrą i złą. Jeżeli cokolwiek dla Ciebie znaczę, zaakceptujesz obie, bez względu na wszystko.
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
