,,Istnieję! – wołam w pustkę, (…). Spodziewam się usłyszeć ciszę, jednak odpowiadają mi szepty, początkowo zlane w jeden niezrozumiały głos. To tak brzmi cisza…”
potykamy się wciąż na śliskich słowach i nie—całkiem rozwiązanych sznurówkach warg. najwyraźniej mówimy w obcych językach, a migi i gesty spowiła gęsta jak wymówki mgła.
Słyszę barwy; Widzę dźwięki. Czyż nie piękny na nie-jawie sen?
„A porcelana niestety jest tworzywem kruchym. Wystarczy tylko jedno uderzenie, a rozpada się… Bezpowrotnie.”
a, ach, ona wierszy nie pisze, choć zna jeszcze ciemniejszą i pustkę, i ciszę.
Pamiętacie tą wiejską dziewczynkę, która została uratowana z pożaru przez kurierkę, żonę zwiadowcy Willa Treaty?
Zwykły spacer po Paryżu skończył się dla dwójki nieznajomych głębszym uczuciem. Los chciał jednak tak, że teraz jedno z nich musi szukać drugiego, aby się ze sobą ponownie zobaczyć.
Gdy ptak opuszcza gniazdo, nawet gniazdo płacze, mimo, że ptak jest wolny.
Co się dzieje z marzeniami kiedy ich właściciel umiera?
pozbierać jest się dziesięć razy trudniej, niż rozsypać
,,Byłam szczęśliwa, ale jedna sytuacja zadecydowała o mojej przyszłości. Może się przewracałam ale zawsze wstawałam, teraz tak już nie jest ja nie chcę tu być.”
„Z tym zdaniem na niematerialnych ustach myśli, pogrążyłem się we wiecznym śnie”.
❝Dlaczego mam wrażenie, że będę dla was obca?❞
dziergam idealne żale, gotów wystawić je na drzazgach desek dramatycznych. zerknij! oto gna ta, co wypadła srokom z piórami, a jednak chwyta je za ogon.
Zastanawiałeś się, co by było, gdyby jutro nigdy nie nadeszło?
Jest jeden sposób by się stąd wydostać, jednak przypłacić trzeba życiem.
skończyłeś czas marny, zniknął nastrój czarny
Głowa wciąż pragnie wzbicia się w powietrze, chce skrzydeł Dedala. Ale serce zmienia je w tę felerną parę Ikara i pali je w słońcu.
Samym swym widokiem w oczy się wrzynająca; Konwalia majowa, ciepłym wiatrem pachnąca.
You have a talent
Podchodzę na sam szczyt, by w końcu doznać szczęścia, które czeka na mnie z bramą zamkniętą na klucz.
Żyją w beztrosce, pochłonięci egoizmem, choć niszczą to, co najpiękniejsze. Pragną żyć jak w niebieskiej podróży.
„Jedynie oczy się nie zmieniły. Nadal pozostały takie, jakie znałam przez te wszystkie lata. Wielkie, fiołkowe i piękne.”
❝[…] teraz już wiem, że nie można się poddawać, bez względu na to, jak ciężko mamy w życiu. Nigdy.❞
,,- Pani Evelyn Evans? – Zależy kto pyta. – Ci popatrzyli się na mnie badawczo. – Tak to ja. – Poprawiłam się po chwili. – Pójdzie Pani z nami. Na miejscu wszystko się wyjaśni.”
Zakończyliśmy wyprawę i możemy w spokoju zamknąć oczy. Zamknąć je, by odbyć ostatnią podróż. Podróż po wieczne szczęście.
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
![sand house [one shot]](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2021/02/images_ef53946c24bb.jpeg)
