Nasza miłość jest sześć stóp pod ziemią, a ja zastanawiam się, czy jeśli umrzemy nasze róże zakwitną?
Powtarzałaś, że w dzisiejszym świecie nie mogę ufać nikomu. Może dlatego przestałam ufać również sobie?
I tried not loving you. I knew that it was a bad time, but I couldn’t stop. You made me smile and it was addictive. You are like a drug and like that feeling. I am really falling for you.
Wtedy stwierdziłam, że moja prawa połowa potrzebuje Twojej lewej, tak samo, jak każde wino potrzebuje swojej butelki.
I nie złapię za głownię mojego kwiecistego ostrza, które ranić by mogło i mnie. Lecz wpatrywać się będę w tonącą przeze mnie Twoją osobę.
Chociaż to list pożegnalny, wcale za takiego go nie traktuję, ponieważ nie chcę by nim był. Myślę, że powiedzenie ci „żegnaj” byłoby niemożliwe, słoneczko.
Skazana na śmierć przez własnych rodziców. Lekarze nie dawali jej szans na przeżycie. Wszyscy traktowali ją jak powietrze. Była jednak jedna osoba, która wierzyła do końca, że jej się uda.
Obwiniam o to Ciebie. Jeden dotyk i zrozumiesz, że nigdy już nie będę taka sama. Mam słabość do sposobu, w jaki się poruszasz. I mogę próbować uciekać, ale to byłoby bezcelowe.
Myślałem, że jestem nieustraszony, ale teraz się boję. Boję się tylu rzeczy… Boję się siebie, ale kim ja właściwie jestem?
Śmierć jest blisko, bardzo blisko. Już przyszła i teraz tylko czeka aż sam się do niej zbliżysz.
Sen. Sen to jedyna rzecz, która nie sprawiała jej bólu. Może właśnie dlatego postanowiła zniknąć z tego świata.
Po co nam umiejętność kochania, kiedy musimy się nauczyć, że nie mamy szansy na przetrwanie?
Mam dziesięć stron. Każde spowite z cierpienia i smutku. Bólu i udręki. Dziesięć różnych charakterów i dziesięć historii.
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
