A co jeśli, wszystko co dawało radość ze świąt znika? Gdy święta nie mają już żadnej wartości…
“pierwszy raz uniosłem głowę znad samotnych nut i spojrzałem w niebo tam, gdzie płynie marzeń wartki nurt”
Człowiek płacze i rozpacza tylko wtedy, gdy ma jeszcze nadzieję. Kiedy nie ma żadnej nadziei, rozpacz przybiera postać przeraźliwego spokoju.
Histerycy to chmury i słońce, oni uciekają. Baleriny są księżycami, a te niżej hierarchicznie wśród nich to gwiazdy, choć to nadal drapieżniki. One same wpadają we własną pułapkę, inaczej kałużę bólu.
Jak żyć, kiedy Cię nie ma? Jak czerpać przyjemność, kiedy czujesz ból? Co zrobić, aby to odmienić? Moje cierpienie nauczyło mnie więcej niż cokolwiek co przeżyłam. Powiem Wam coś o życiu…
Historia ta zaczyna się, gdy kilku nastolatków postanawia przenocować w lesie. Gdyby któryś z nich wiedział, co stanie się podczas ich pobytu w tym miejscu, na pewno odmówiłby pójścia tam.
„Nie byłam już nikomu potrzebna, nikomu. A ja zrozumiałam, że ja miałam tylko Ciebie. Tylko jedną przyjaciółkę.
,,Znajduję się w nowym świecie, którego pojąć nie umiem. Wszystko jest dla mnie nowe. Wszystko się zmienia, ale na gorsze.”
,,Nie poddawaj się, zawsze dąż do celu!” – Kochany użytkowniku, zapraszam do czytania!
Czy możesz usłyszeć ciszę? Czy możesz zobaczyć ciemność? Czy możesz naprawić to co zepsute? Czy możesz poczuć… Czy możesz poczuć moje serce?
Urok smutnych historii przestaje być taki urokliwy, kiedy dociera do mnie, że nie piszę już zwykłych zdań, a spowiadam się klawiaturze.
Tak oto, uciekając jak najdalej od siebie, dokonaliśmy nieodwracalnych katastrof. Bez śladów wzruszenia, udało nam się pogrzebać żywcem naszą radość.