Jeszcze będę dobra, pokocham życie swe Docenię to, co mam, nim skończy się
Jeszcze będę dobra, pokocham życie swe Docenię to, co mam, nim skończy się
Krzyczysz, ale nikogo to nie obchodzi.
„Widziałem wschód słońca głęboko w piekle, gdy wiedziałem, że nie ma już dla mnie nadziei…”
Miłość do potwora skrywa głębokie uczucia w mrocznym świecie, gdzie strach łączy się z namiętnością, a nadzieja przezwycięża ciemność.
Mimo, że to co boli całkiem nie przeszło To to, co najgorsze na szczęście odeszło.
W szumie deszczu skryci, rumieńcami okryci/Stoimy wpatrując się w siebie nawzajem, dzięki twojej obecności listopad wydaje się majem.
Jutro wszystko się skończy.
„Książę przejechał dłonią po swoim Grymuarze. (…) Kiedyś był z niego dumny, cieszył się, że go posiada. Ale teraz przynosił mu tylko ból i cierpienie.”
Lucass Parker od lat poszukuje swej zaginionej siostry, Olivii. Gdy nowy trop zaprowadza go z powrotem do rodzinnego miasta, wszystko zaczyna się komplikować. {+18}
Mógłbym przysiąc, że widziałem żywą wiosnę. Miała piękne, zielone oczy. I takie przepłakane, wypłukane. Ale mimo to, było w nich widać nadzieję.
Mówią, że życie może być piękne. Nie wierz im. Daj wiarę mojej obietnicy, że może być jeszcze piękniejsze.
Może to nie mój czas Może muszę poczekać
„Ten wiosenny specyfik jest moją nadzieją.”
Księżyc nie jest w pełni zawsze Nawet najlepszy muzyk zagra czasem fałszem
To trudne, ale możliwe. Możemy stracić nadzieję, ale odnajdźmy ją później, bo będzie nam potrzebna.
,,Love you like a brother, treat you like a friend, respect you like a lover”
Nie! – Krzyknął, lecz wiedział, że już nic nie zrobi. – Nie zostawiaj mnie samego!
„Miłość to przeszłość, wiara wymarła, ale nadzieja umiera ostatnia”
„Bitwa pełna cierpienia, a wśród klanów jedna najuczciwsza. Umrze lecz znajdzie duszę, której pomoże, i klany wspólnie ocalą.”
Ale w moim życiu szukam sensu w śnie.
W miasteczku Maplewood, samotny domek na drzewie i dawny chłopak Ryan pomagają jej uwolnić się od toksycznego małżeństwa, odnajdując nową nadzieję i siłę.
Cały ten ból Którego nie umiesz wyjaśnić Nie zniknie
„And now? Now I’m still looking for my hope. My sweet Hope.”
Boisz się, że nikt Cię nigdy nie pokocha. Przechodzisz niezauważony wśród tłumu ładniejszych ludzi. Zdziwiłem się wtedy, przecież nie istnieje nikt piękniejszy od Ciebie.
Zanim jednak do tego dojdzie… Może pozwolisz mi się przedstawić? Mówią na mnie Nadzieja.
Pod ich drzewem. Tym samym, które przez tyle lat zasłaniało ich pocałunki przed wzrokiem innych. Sam jednak był. I nie było żadnych „ich”. Już nie.
Stała naprzeciw mnie i po prostu płakała Zupełnie tak, jakby tego płaczu wcześniej unikała.
Wiosna nadchodzi Pięknem kwiatów uwodzi A we mnie tak pusto Lęk mnie budzi przed szóstą
Czas sprawia, że pojawiają się nowe To jak odklejanie plastra znów i znów
Może trochę ci pomoże wiedza o tym, że większość ludzi przez to przechodzi. Niewielu potrafi zebrać się w sobie i wyjść z nałogu. Ja już mam dość i nie będę nawet próbować. Ale może tobie się uda?
„Mamy całkiem wiele wspólnego, wiesz? Tak jak ty bowiem uciekam od przeszłości do wspomnień, których nie było, a moje serce rwie się z tęsknoty do czegoś, czego nie znam…”
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
![Kocham potwora [Wiersz]](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2024/08/16/images_736528d3f123.jpeg)
![Na ratunek wiośnie. [Prolog]](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2024/05/14/images_09c271d75a92ab5.jpeg)
![where’s my hope? [one shot]](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2024/06/17/images_6a3462c538fa65.jpg)
