W murach zamku Hogwart, z barwną wyobraźnią i bystrą iskrą w oku, przysłoniętym pasmem lazurowej grzywki, szuka i odkrywa. Podświadomie zaczyna tworzyć i sam staje się dziełem ,,sztuki adolescencji”.
W murach zamku Hogwart, z barwną wyobraźnią i bystrą iskrą w oku, przysłoniętym pasmem lazurowej grzywki, szuka i odkrywa. Podświadomie zaczyna tworzyć i sam staje się dziełem ,,sztuki adolescencji”.
„Bo gdy Śmierć zabierze jakąś osobę, ona już nigdy nie powróci do świata żywych.”
dlatego j e s t e m, kochanie
Czy arogancki Ślizgon może się zakochać w kompletnie nic nie znaczącej Betty? Czy przeciwieństwa się połączą?
„—No to może ja zacznę. Nazywam się Xinny, na nazwisko mam… —Nazywasz się Daley Malfoy, czyli zapomniana córka rodziny Malfoyów.”
Krzyk, lot, upadek, okropny ból i nicość. Pomyśleć, że tak naprawdę wszystko zaczęło się od tej jednej Wierzby Płaczącej.
Na początku znajomości Syriusz co chwilę spotykał się z Amy, aby pomogła mu w jego sprawach sercowych, aż w końcu dotarło do niego, że są to tylko wymówki na spędzenie z nią czasu.
Nie chciałam zakłócać tego upiornego, jednocześnie jednak tak przyjemnego dla uszu spokoju przerywanego świergotem ptaków albo szumem liści w koronach drzew, więc zawróciłam (…).
To była jego mała tajemnica, którą zamierzał zatrzymać dla siebie. Nie chciał obcych osób w tamtym miejscu. Chciał na zawsze zatrzymać przyjaciela dla siebie.
Jeszcze zanim John i Sara zostali rodzicami Camille, uczęszczali do Hogwartu, gdzie nie zawsze przestrzegali szkolnych zasad. Tak samo Huncwoci, o których wśród młodszego pokolenia krążyły legendy.
,,Jestem nim. Niewolnikiem własnego umysłu. Odkąd ON nauczył się mnie kontrolować, moje życie jest nie do zniesienia.”
W roku 1895 roku Mediopolis bardziej przypomina miasto z XXI niż z XIX wieku. Pomiędzy mieszkańcami krąży legenda, mówiąca o klątwie rzuconej na miasto. Czy paru śmiałkom uda się ją złamać?
Śniadanie jedzone w pośpiechu. Gorączkowe sprzątanie pokoju. Ciągłe wyglądanie przez okno. Coś ewidentnie się szykowało. Tylko co? Pewnie coś wielkiego.
Chłopiec klasnął w dłonie, a błękitne ściany nagle pociemniały. Białe obłoczki zastąpiły gwiazdy i planety, które wirowały wokół w odwiecznym tańcu.
Chciał tylko zerknąć do środka… ujrzeć, czego strzegła tajemnicza istota, nie posiadająca twarzy, ani ludzkich kształtów. Chwycił dłońmi kamienny murek i bardzo powoli podniósł się z ziemi.
Teraz dojrzała, aby móc z siebie wyrzucić swoją historię. To spowiedź, wyznawania swoich grzechów, popełnionych przez te lata.
„— Kto wie, może kiedyś poznasz kogoś, w kim się zakochasz i jego imię będzie zaczynać się na tę literę? Jest wiele imion na „B”. Benjamin, Ben, Barry…”
„Jesteśmy potworami, nie zasługujemy na szczęśliwe zakończenie, a dopóki tego nie rozumiesz nie zrozumiesz dlaczego wciąż się ukrywamy w koronach drzew lub ciemnych jaskiniach kiedy widzimy człowieka”
Wierzyłam do końca. Nie poddawałam się. A Ty byłaś przy mnie cały czas. Teraz zrozumiałam. Jeśli chcę — mogę. Nic się nie zmieniło. Kocham Cię, i będę już na zawsze…
Sięgnęłam po kubek herbaty i dmuchnęłam w zawartość, wzbijając deszcz malutkich, herbacianych rozbryzgów. Poleciały na podłogę, układając się w zawiły kształt.
Wzięłam głęboki oddech i zacisnęłam powieki, czując jak wzrasta we mnie panika. Musiałam się uspokoić. Musiałam znowu zacząć myśleć trzeźwo. Nie mogłam się teraz poddać. Nie kiedy musiałam im pomóc…
„ — Och, weź zejdź mi z oczu! — Krzyknęłam prosto w jego twarz, na co on uśmiechnął się kpiąco. Jednak po chwili przysunął się do mnie, a ja czułam jego perfumy. — Nie. — Wyszeptał i odszedł.”
„Kocha się za nic. Nie istnieje żaden powód do miłości. ~ Paul Coelho”
,,Jestem. A może mnie nie ma? Jaka to różnica, skoro i tak nikt mnie nigdy nie zauważa?”
„Nadeszły mroczne czasy, więc przywykliśmy do ciemności, pomyślała. Ale jakim kosztem.”
Nadszedł mroczny czas, z nim bolesne wspomnienia oraz strach przed niepewną przyszłością. Czy Severus i Elena wypełnią niebezpieczne zadanie i pokonają to, co zawsze było dla nich najtrudniejsze?
,,⎯ Nigdy ci nie wybaczę ⎯ powiedziała, czując, że łzy napływają jej do oczu, a podbródek trzęsie się od płaczu ⎯ Bo to przez ciebie musiałam cierpieć. Jesteś mordercą, Black!”
❝Chociaż nigdy mu się nie przyznała, to była pewna, że wydostał ją z przepaści; wyciągnął rękę, złapał nią dziewczynę i trzymał tak długo, aż wydostała się na powierzchnię.❞
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
![talent – Draco Malfoy [1]](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2021/09/20/images_ae518d6ee27c.jpeg)
![Mediopolis [część pierwsza]](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2021/08/26/images_4135ea32557bea39.jpeg)
![First Letter — Barry Allen [1/2]](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2021/10/03/images_abbfb43349c2c24.jpg)
