Zapomnij i jak w mogile pochowaj to, co minęło, bo to, co umarło, już się nie obudzi.
Zapomnij i jak w mogile pochowaj to, co minęło, bo to, co umarło, już się nie obudzi.
Telefon dzwoni, nostalgię budzi, przyjaźń w pamięci wiecznie żywa.
Pośród dzikich Gór Północy żyje Plemię Zapomnianych Ludzi. Pewnego dnia ich przodkowie zsyłają przepowiednię, dzięki której los plemienia może się odmienić. Czy Leila sprosta oczekiwaniom plemienia?
o, bogowie!
Topiąc się w zapomnieniu, można doznać najmilszego upojenia. Szczególnie, gdy ktoś doświadcza czegoś skrajnie podobnego, podtrzymując nas w dziwny sposób na powierzchni, nie pozwalając utonąć.
And then the signal stops.
„Uznali, że nie przetrwaliśmy i o nas zapomnieli. Ale to nie prawda. Żyjemy, a kiedy przepędzimy tę burzę, będziemy najsilniejszym narodem w całym Tanah”
Jakże wspaniale jest zapomnieć bez uczucia smutku przepełniającego całe ciało i umysł.
Mój chłopak, mąż, osoba którą kochałam i kochać będę do końca swych dni, został tak chamsko zapomniany przez swoich dawnych przyjaciół, po tym niefortunnym i pełnym cierpienia wypadku.
Pewna para nastolatków zapomniała o całej swojej przeszłości. On próbuje wskrzesić wspomnienia natomiast ona za wszelką cenę chce je pogrzebać.
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
