Nigdy nie wierzyła w duchy, dopóki sama się nim nie stała. Powrót do życia to jej główny cel, ale by go zrealizować, Tara musi wiele poświęcić…
Nigdy nie wierzyła w duchy, dopóki sama się nim nie stała. Powrót do życia to jej główny cel, ale by go zrealizować, Tara musi wiele poświęcić…
Bo każdy z nas nakłada maskę…
Bycie emocjonalnym to nie jest nic złego. Trzeba się tylko nauczyć, kiedy nie wolno tego pokazywać. Należy wtedy założyć zbroję i się temu postawić.
„Zbudowaliśmy królestwo. Oazę. Nazwaliśmy ją azylem dla zagubionych dusz, którymi sami byliśmy…”
„Ognista Twa przyciąga dusza, do miłości w ten sposób zmusza.”
,,Obserwuję Was. Jestem gotowa na zemstę, dla tych, którzy na to zasłużyli”.
Już tak upoetyzowaliśmy życie, że nie umiemy zamknąć się w czterech ścianach i wyłączyć myśli.
Gloryfikuję te chwile. Zakochałam się w niedoli.
Naiwność artystyczna to choroba dwudziestego pierwszego wieku.
Nie odmówię kolejnej dawki przeszłości.
Poetyckość wyparowała wraz z ostatnim papierosem.
„Lecę w chmury. Wzbijam się wyżej i wyżej jak anioł. Prawie czuję skrzydła wyrastające z pleców.”
Nigdy nie było dla poetów słońca na niebie, więc nauczyli się hodować jego promienie w swych duszach.
„— Przepraszam Cię Marry, lecz mój pociąg już przyjechał… — wyszeptał i tym samym zniknął w ciemności.”
oddałabym wszystko, byś nie zwiędła w moich ramionach.
„Bo cóż może lepiej oddać wizerunek mojej przegniłej duszy przeżartej na wskroś przez ciemność, którą tak sobie umiłowałeś?”
dopóki o tobie mówię, jesteś realny.
„Straszliwa ciemna otchłań, Bez początku i końca”
„Jestem istotą, która ma prawo popełniać błędy i być nieidealna.”
Mimo tych wszystkich skaz, ludzka dusza ważniejszą jest od wiecznego życia.
[…] świat, który rozerwał mnie pięknem.
Pisz do mnie, artysto, wylewaj swe gorzkie żale i zwierzaj się z marzeń tych wszystkich, które goniłeś aż do samej przepaści.
Nieład ochrzciłam swą inspiracją, a morze domem.
Rzym legł u naszych stóp, a my jednym kopnięciem zburzyliśmy Panteon.
Na siłę chcę wyhodować w sobie cząstkę ciebie.
Fiołki nie wyglądają już tak pięknie, odkąd zasadziłam obok nich maki koloru Twych włosów.
– Lecz nie jest prawdą, że wraz z ostatnim oddechem znikasz na zawsze. Twoje życie jest jak otwarta księga i nawet kiedy dusza opuszcza ciało, ta pozostaje otwarta, bo dusza jest wieczna.
„— Nadchodzi mrok, dla klanów. Mrok i ciemność zdławią blask gwiazd. Dusza cieni narodziła się na nowo”
— Czyli tak wygląda świat zmarłych? — spytałam, po czym z nieznanych mi przyczyn z mego oka uroniła się słona i czysta łza. — Nie znam takiej planety — odpowiedziała mi. — Przyjaźń nigdy nie umiera…
Chłopiec klasnął w dłonie, a błękitne ściany nagle pociemniały. Białe obłoczki zastąpiły gwiazdy i planety, które wirowały wokół w odwiecznym tańcu.
Nie mam czasu żałować i rozmyślać, gdy egzystencja leje się strumieniami przez palce.
„Zastanawiałeś się kiedyś, co jest po śmierci? Czy nie ma nic, ludzie po prostu przestają istnieć, czy jednak gdzieś trafiamy? A jeśli gdzieś trafiamy to gdzie? To jest odpowiedź na twoje pytanie.”
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
![emotional armor [one shot]](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2024/07/21/images_09dc577b02aca320.jpeg)
![Stacja zbłąkanych dusz [One Shot]](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2021/07/02/images_f7a05e3e11d81.jpeg)
