,,Już nie cofnę czasu […], ale w moim sercu na zawsze pozostanie krwawa szrama”
,,Już nie cofnę czasu […], ale w moim sercu na zawsze pozostanie krwawa szrama”
— Myślałam, że coś dla ciebie znaczę — parsknęłam. — Ale nie, ty jesteś zbyt twardy, żeby kochać.
Im bardziej zranisz czyjeś serce, tym więcej uczuć się z niego wylewa, bo serce jest jak słoik z wodą, im więcej dziur zrobisz, tym więcej wylewa się wody…
zapomnij. naucz się zapominać.
Powietrze wypełnione wonią wanilii po raz ostatni wypełniło me nozdrza…
— Złamane? Nie, moje serce nie jest złamane – jego po prostu już nie ma…
— Zapomniałeś o mnie, jakbym zniknęła, czy to takie złe, że chciałam Cię kochać? […] Weź moje serce, rozłóż je na części, baw się nim. Jest już niepotrzebne, bo przecież złamane.
,,Miłość to choroba, piękna choroba, jednak czasem nie da się z niej wyleczyć.”
Pretty little liar, what you gonna say? Złamałaś moje serce. Teraz patrz na konsekwencje.
Why did it not happen as I had dreamed? You’re shit, babe.
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
