a Jane Austen przewraca się w grobie
a Jane Austen przewraca się w grobie
Ale obiecuję, że z czasem skomponuję Ci najlepszą melodię, śpiewając kołysankę tak piękną, że diabły będą płakać, a anioły wymarzą wszystkie ich grzechy, które zaszczepiłeś pod moją skórą.
Pozwólmy, by błahość naszych problemów rozśmieszyła także nas.
Mdłe serenady brzmią zbyt dennie, gdy wewnątrz huczy nienawiść.
Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu, dlatego najbardziej oczaruje go Twoje złote serce.
A teraz lepiej będzie jak dasz sobie z tym wszystkim spokój.
I nie złapię za głownię mojego kwiecistego ostrza, które ranić by mogło i mnie. Lecz wpatrywać się będę w tonącą przeze mnie Twoją osobę.
W tamtym momencie wolałem nie wiedzieć. Teraz jednak w samotności zastanawiam się… Czy było warto?
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
