„nie zawiniłem. to nie byłem ja. nie odeszli przeze mnie.”
„Najbardziej brakowało jej uśmiechu Warrena i błysku w jego oczach, kiedy rzucał się na kolejną ryzykowną i najpewniej samobójczą misję, żeby wszystkich uratować.”
Wzięłam głęboki oddech i zacisnęłam powieki, czując jak wzrasta we mnie panika. Musiałam się uspokoić. Musiałam znowu zacząć myśleć trzeźwo. Nie mogłam się teraz poddać. Nie kiedy musiałam im pomóc…
Powtarzałaś, że w dzisiejszym świecie nie mogę ufać nikomu. Może dlatego przestałam ufać również sobie?
You never thought that a girl could be strong.
[…] — Wszystko okej.. – zacząłem — po prostu mi zaufaj […]
„Spojrzałam jej prosto w oczy, widziałam jej smutek namalowany na pyszczku. Wiedziałam, że nie mogę nawalić.”
Potężna moc, wielkie przeznaczenie i czyste serce. Tylko… Na co się to zda, gdy według kotki, każdy koci przodek jest zły? Mama przecież powtarzała, bój się Mrocznej Puszczy, nie ufaj żadnej zjawie.
Astrid Smith ratuje pewnego staruszka z wypadku samochodowego. Gdy pierwszy raz odwiedza go w szpitalu ten prosi, aby co dzień do niego przychodziła. Dzień w dzień opowiada jej historie z dawnych lat.
Chciałbym tylko powiedzieć, że tęsknię za czasami, w których naprawdę żyliśmy, za brakiem pieniędzy, pijackimi nocami i tymi brudnymi materacami.
Byłam naiwna. Wciąż wchodziłam do tej samej rzeki, a ty to wykorzystywałaś, by zniszczyć mnie jeszcze bardziej
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
