Ale kiedy wiesz, że utknąłeś we śnie, wszystko się komplikuje. Wszystko się masakrycznie komplikuje.
Ale kiedy wiesz, że utknąłeś we śnie, wszystko się komplikuje. Wszystko się masakrycznie komplikuje.
Nie potrzebuję Twojego kodu nienawiści. Moim celem jest nadanie Twojej osobie istnienia. Ci, którzy jeszcze tego nie rozumieją ─ play back.
,,…I nagle okazuje się, że to wcale nie złodziej, zdrajca czy fałszywy przyjaciel zadaje nam najmociejsze ciosy. Ostry nóż dzierżymy my sami.”
Myślałem, że jestem nieustraszony, ale teraz się boję. Boję się tylu rzeczy… Boję się siebie, ale kim ja właściwie jestem?
Każdego dnia było tak samo, to stało się jej monotonną rutyną. Ale zabrakło czasu, by to zmienić…
Nie umiemy przeżyć dwóch godzin bez telefonu, bez internetu. Wmawiamy sobie, że to nie uzależnienie, ale czy aby na pewno tak jest?
Jedna chwila zmieniła bardzo wiele w życiu dziesiątki osób. Od teraz próbują oszukać swoje przeznaczenia i walczyć z osobami, które je stworzyły. Chcą w końcu być wolni i odpłacić się Stwórcom.
Tracę nadzieję na lepsze jutro. Wszystko się pogarsza z dnia na dzień. Natomiast są osoby, które mogą to naprawić.
Łatwo wysunąć błędne wnioski, kiedy oceniamy sytuację lub ludzi za szybko.
Nikt nie wie, z której strony nadejdzie. Każdy wie, że on przybędzie. Nikt nie wie w jaki sposób się ujawni. Każdy wie, że jest on znienawidzony i kochany.
Ciągle dumałam nad tym, dlaczego zbiór mknących dźwięków potrafi uspokoić. Po kilku latach zrozumiałam, że to one potrzebują chwili tchnienia, dlatego tak skrycie wypełniają nasze dusze.
Tutaj miałam zacząć nowe życie. W gmachu jakiegoś zbutwiałego, okropnego sierocińca. ~ Nienawidzę zasad. Są po to, aby je łamać, ale nikt TUTAJ tego nie rozumie. Nikt poza mną, oczywiście.
Dziewczyna z tragiczną historią i chłopak bez nadziei – czy to może się udać? Opowieść o ludziach i ich emocjach lub, jak kto woli, emocjach i ich ludziach oraz tak dobrze nam znym Świecie Nieidealnym
Wzdycham i wzruszam ramionami. Co łączyło mnie z tym człowiekiem? Chyba wszystko co najpiękniejsze.
In the city of liars, no one is „real”, and real people pretend to be artificial, to be strong.
Przepraszam za to, że nie byłem osobą, której tak naprawdę potrzebowałaś. Kolejny raz byłem niewystarczająco dobry.
Zamknięta w pesymistycznym cmentarzu martwych serc, zwanym pokojem płaczu.
Podróż… Moment, w którym przemieszczamy się, zmieniamy swoje miejsce pobytu. W podróży każdy robi coś innego, każdy oczekuje czegoś innego. Ale od początku, co to takiego podróż?
„Liczą się tylko marzenia. Bez nich jesteś niczym więcej niż pyłem na wietrze.”
Milczałam z wyboru. Obserwowałam, ale nigdy nie oceniałam. Istniałam, ale udawałam.
Nie jestem „wszyscy” i nie mam na imię ”każdy”. Nie muszę robić tego co „inni”.
Londyn, miasto, które tętni życiem. Czwórka ludzi, zupełnie sobie obcych czy jesteście ciekawi ich losów?
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
