„Why can’t we choose our emotion? 'Cause we could feel something’s broken. And I can’t stay without hoping”
„Why can’t we choose our emotion? 'Cause we could feel something’s broken. And I can’t stay without hoping”
„Wtedy w mojej głowie panowała desperacja, a myśli skakały z kwiatka na kwiatek. Tyle, że na tej polanie wszystko chciało płakać.”
„— Moje serce tęskni za Tobą — wyszeptałam tak cicho, że nie usłyszał tego nikt prócz mnie, a przepełnione smutkiem słowa popłynęły wraz z wiatrem”
Pamiętasz jak mieliśmy osiem lat i bawiliśmy się w piratów w piaskownicy, która kiedyś była całym naszym światem?
„Zawsze będę patrzeć w Gwiazdy, z Tobą. Nigdy Cię nie zapomnę… Nawet gdy już każda odejdzie w swoją stronę”
Więcej chwil beztroski niż melancholii. Więcej chwil spokoju niż kłótni. Więcej chwil radości z życia, euforia. Bo razem jesteśmy niezłomni.
„Stanęłam przed drewnianą, całą obrośniętą pnączami furtką. Spojrzałam na zegarek, który pokazywał godzinę 16:23. Wzięłam głęboki oddech i otworzyłam ją.”
MY to tylko widmo przeszłości, które równie dobrze mogło nie istnieć. byłam zbyt ślepa lub zbyt głupia, by wierzyć wciąż w to nasze MY.
By po drugiej stronie pamiętali z kim życie przeżywali, nie jako przebłysk, a najdroższe wspomnienie. By widzieli ludzkie łzy i słyszeli płacz spowodowany ich odejściem w mgłach.
„Myślę, że po prostu zrozumiałem, że mimo że odszedłeś, to jednak pozostaniesz na zawsze w moich myślach.”
„Jeżeli ktoś mówi, że cię kocha, a jednocześnie doprowadza do łez, to sam nie jest świadomy jak bardzo kłamie ci w oczy”
mogłaby przez wieki zatapiać spojrzenie w jej błękitnych oczach, a ustami przylegać do jej ust. lecz należały do dwóch innych światów, a ten banalny fakt stanął na drodze miłości.
Gaszę ostatnią świecę, ostatni raz zerkam na rozgwieżdżone niebo, wypijam ostatni łyk herbaty, pokój wypełnia ostatni, blady promień księżyca, ostatni raz łapiesz mnie za dłonie.
Spojrzałam na palące się w kominku kartki ze szkicownika — choć kryły tak dobre wspomnienia, łączyły się też z najgorszym, co mnie w życiu spotkało.
„Dwie dorosłe kobiety płakały jak dzieci. Po paru chwilach były prawie całe mokre, od deszczu, a przede wszystkim od łez.”
„Dni minęły i odeszły w zapomnienie. Dla każdego. Ale nie dla mnie. Dla mnie zawsze będziesz tym, kim byłeś. Albo kimś jeszcze ważniejszym…”
Powiedz, że mnie zapamiętasz, że znowu mnie zobaczysz. Chociażby i tylko w swoich najśmielszych wyobrażeniach.
a, ach, ona wierszy nie pisze, choć zna jeszcze ciemniejszą i pustkę, i ciszę.
„Wlepiałeś we mnie swoje spojrzenie, a ja do dziś nie mogę zapomnieć sposobu, w jaki na mnie spoglądałeś.”
❝Niby tylko trochę atramentu i skrawek papieru, lecz wciąż możesz go znaleźć schowany w zakamarkach wielu.❞
Nadzieja umiera ostatnia, a więc muszę sam spocząć w trumnie, aby i w niej Ciebie pochować.