„Byłam uwięziona w swej przeszłości, póki los nie postawił ich na mej drodze.” {+18}
„Byłam uwięziona w swej przeszłości, póki los nie postawił ich na mej drodze.” {+18}
„Tajemnicze cienie otaczają dom, zasłaniasz uszy, lecz głosy ich upiorne wsysają się głębiej.”
„Mam nadzieję, że w trudnych chwilach zawsze uda nam się siebie odnaleźć. Teraz i zawsze, niczym te gwiazdy na niebie…”
„Treść i tytuł pozostaje tajemnicą/Życie wiedzie ciemną przecznicą/W chłodzie i mrocznej ciemności[…]”
Miłość do potwora skrywa głębokie uczucia w mrocznym świecie, gdzie strach łączy się z namiętnością, a nadzieja przezwycięża ciemność.
,,[…] jeśli chcesz to będę Twoim koszmarem – proszę bardzo, sam się o to prosiłeś […]”
Co może się stać, gdy przechodzeń napotka żałobny kondukt pomiędzy łanami zbóż?
„I wtedy ich ujrzałam. Łowców Dusz. Twarze skryte pod kapturem, drwiące uśmieszki na twarzy, dłonie położone na rękojeściach mieczy. Byli dzicy i niebezpieczni, ale byli również… piękni.”
A co gdyby granica między jawą a światem realnym została zatarta? Gdyby niemal każdy sen, zmieniał się nie tylko w koszmar, ale i rzeczywistość?
Czy zwykły spacer może zapoczątkować serię dziwnych i niebezpiecznych zdarzeń? Czy Akademia Sztuk Niewidzialnych jest zagrożona? Czy Melvin odnajdzie w sobie odwagę?
Czasem lepiej umrzeć niż być potworem — westchnęła jasnowłosa dziewczyna — Szczególnie, że człowiek staje się cieniem siebie. Ta moc to przekleństwo, tylko głupcy mogli sądzić inaczej.
,,Dzisiaj patrzysz w oczy mi, pozornie takie same, jednak więcej ciemności dostrzeżesz, tylko się skup”
Mabel, nawiedzona przez mrok Billa Ciphera, walczy z rosnącym chaosem wewnętrznym. Gdy granice snu i rzeczywistości zacierają się, staje przed wyborem mogącym ją zniszczyć.
Ava, która żyje w małym miasteczku Fallen, ma spokojne życie takie jak każdy, ale pewnego dnia na miejscowość spada bomba i cała jej rodzina ginie. Dziewczyna ucieka i poznaje przyjaciół. Co dalej?
»Spotkacie się w pełnię księżyca, w bitwie rozstrzygając proroctwo, które czeka na tą noc od kilkunastu lat«
– Nadszedł czas, gdy urodzi się kot o wielkiej mocy. Będzie ona tak potężna, że łatwo będzie mógł przejść na stronę zła. – miałknęła z mądrością stara kocica do medyka.
To trudne, ale możliwe. Możemy stracić nadzieję, ale odnajdźmy ją później, bo będzie nam potrzebna.
W tym opowiadaniu chcę ukazać inną persperktywę,byście spojżeli na Ronodina, mrocznego jednorożca z innej strony. Zrozumieli z czym przez tyle lat musiał się mierzyć i z czym żyć. Zapraszam…
Po długiej wędrówce, na końcu pola dom dostrzegliśmy. Tam nasze dusze spokoju zaznają.
Nasze życie toczyło się normalnym rytmem. Nic nie zapowiadało tego, co miało nadejść…
Jak jest skonstruowany umysł największego sadysty świata czarodziejów, czyli śmierciożercy? Podobnie do umysły terrorysty. Coś o tym wiem…
,,Kiedy zdecydowałem się zostać uczniem Małej Jeżyny nie wiedziałem, że bycie medykiem jest takie przeklęte.”
Nigdy nie było aż tak źle. Cień jest wszędzie, otacza nas, pochłania. Uwięzieni w pętli kłamstw, miotamy się między światem i mrokiem, a w powietrzu unosi się ciężki, metaliczny zapach krwi. {+18}
„Chociaż szczerze mówiąc, Ronodin już był martwy. Wewnętrznie. Ból i cierpienie, którego doświadczył po przybyciu Kendry, zabiło w nim wszystko.”
Nadchodzi mrok. Obcy z cienia momentalnie może stać się wrogiem jak i sprzymierzeńcem.