„Wirowała i tańczyła, dała się porwać wiatrowi.”
„Wirowała i tańczyła, dała się porwać wiatrowi.”
jak wiele chwil przeminęło, że nie da się nas naprawić?
❝— To dziwne — wypalił nagle Norrington. — Co? — spytała Charlotte. — Za każdym razem, gdy jakaś chwila była dla nas ważna, wiał wiatr. Zauważyłaś to? — Może to magia Hogwartu — zaśmiała się Lotte.❞
Podmuch był najlepszym towarzystwem, gdy księżniczka była sama. Choć tak naprawdę zawsze była samotna, dlatego stawał się jej wiernym kompanem. Tylko nie mógł się odezwać, jakby niemal nie istniał.
Niczym Ikar unieść się ku Słońcu, którego nie widać na czarnym niebie nocy. Słuchać wskazówek szeptanych przez Wiatr. Pierwszy i ostatni raz wżyciu poczuć się wyzwolonym.
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
