
,,Każda kolejna dobra mnie męczy. Cały czas pod tą stromą górę. Życie jest po prostu ponure.”
,,Coś o wiele bardziej pustego. To uczucie jest utrapieniem dla serca mego. Nie ma miasta bardziej smutnego.”
Jestem jego przykładem. Najpiękniej uśmiechnięte oczy wypłakały najwięcej łez. Najsłodsze śmiechy mają za sobą najwięcej załamań.
Szczególnie bławatki, Są niebieskie jak oczy Twoje, Chcę by były wpatrzone w usta moje.
Łzy pozostaną Wczorajsze Niedługo dzisiejsze Przyjdą też jutro I tak do końca
Nie masz pomysłu na opowiadanie, a Twoja wena uciekła? Zdrap opis, który pomoże Ci stworzyć nowe dzieło!
Tu na scenie nie muszę być sobą. Gram kogoś innego, i to wychodzi mi perfekcyjnie… Jednak nie do końca wiem dlaczego.
– Chciałbym to wiedzieć. – odpowiada i zapada chwilowa cisza. Mimo to właśnie ona potrafi wyrazić najwięcej słów.
Pilot, Jedi a może droid? Sprawdź czym byś się zajmował i jako kto w uniwersum Star Wars!
I to nie tak, że nagle Cię uwielbiam. Wciąż pozostaje ten żal, nienawiść. Nigdy tego nie zmienisz. Mimo to przepraszam.
Oddaj swój głos i pokaż co sądzisz o znanych książkowych trylogiach!
I pewnie gdyby była poetką to spisałaby to wszystko. Ale była dzieckiem. Chciała zapisać to w miejscu, z którego nic nie ucieknie. W swoim sercu.
W dotychczas spokojnym miasteczku Langford w Kanadzie dochodzi do serii dziwnych morderstw. Dwaj, młodzi dedektywi, którzy dopiero co zaczynają swoją karierę podejmują się rozważania tej zagadki.
Wtedy nie wiem Komu współczuć bardziej Tym, którzy stają się ofiarą kłamstwa Czy raczej tym Którzy je produkują
Chciałabym dzień chwytać O nic nie pytać Żyć pełnią życia Wyjść w końcu z ukrycia
Słowa to ciepło w duszy Oprócz tego nic mnie tak nie ruszy Ten uśmiech daje mi radość Nigdy go nie mam dość
Mógłby tyle osiągnąć. Sprawić, by dziecięce marzenia stały się prawdą.
Zmęczony artysta Biała kartka wciąż jest czysta Niespełniona artystka Pochłania mnie jebana czystka
Niewinne pomysły zawsze mają poważne konsekwencje. Dlatego musisz przemyśleć każdy ruch, który wykonujesz.
Obydwoje bali się skutków Teraz płyną przez morze smutków Być może spotkają się bliżej w niebie Pół kroku od siebie
Nigdy nie pomyślałem, że rzeczą na której najbardziej lubisz grać to ludzkie serce
W międzyczasie deszcz wciąż pada i kolejny płatek nieszczęsnej róży spada na ziemię. Jego ulubionej róży. Naszej białej róży.
Nie masz pomysłu na opowiadanie? W takim razie ten quiz jest idealny dla Ciebie!
By w końcu znaleźć się wśród gwiazd, A nie patrzeć z Ziemi raz po raz By zakończyć to cierpienie, I wieczne utrapienie
Chwilę później usłyszałam głos, którego nigdy nie zapomnę. Głos, za którym tak bardzo tęsknię.
Mimo to nigdy nie opuszcza mnie ten okropny znajomy. Towarzyszy mi wszędzie. Czuję go i teraz. Niedosyt.
I tak wszyscy będziemy żyli – w spokoju i kłamstwie – dopóki ktoś z nas nie odpali ładunków.
Słabo ich widzę. Nie przez łzy – te powoli spływają po mojej twarzy, zostawiając mokre ślady na policzkach. Widzę jak przez mgłę, mam ją w oczach. Mgła w oczach…
Szła też przez pole południca Co niegdyś piękne miała lica Z sierpem w dłoni Przed nim nikt się nie uchroni
strangerire