Rumi i Mira zostają wciągnięte do świata demonów. Zoey musi je jakoś z stamtąd wyciągnąć, ale w pewnym momencie spotyka kogoś, kto może być jej wrogiem lub pomocą.
Przez brudne szyby spoglądam na świat, gdzie marzenia giną w szarości.
To wszystko jedno wielkie przekleństwo – patrzy w lustro i widzi siebie, ale czy to naprawdę on? Gubi się w darze, który odbiera mu wszystko, co prawdziwe.
Nigdy więcej tu już nie zasnę Drzwi koszmarom na dobre zatrzasnę
„[…]I pomóż mi przejść przez snu bramę/Bym wydostał się na jawę…[…]”
Czy nasz wspólny sen ma szansę zaistnieć w naszej przyszłości?
a ludzi w tamtym mieście zwyczajnie nie ma
– Wychodzi na to, że wolę być dobrym przyjacielem, więc za nic nie zapłacisz – a ja zasnę wiecznym snem, pomyślałem, jednak nie wypowiedziałem swoich słów na głos.
Dziewczyna o imieniu Ingrid oznajmiła swoim rodzicom, że nie wierzy w Boga. Byli w szoku a jednocześnie źli. Dziewczyna trafia do szkoły katolickiej aby się nawróciła. Ingrid planuje ucieczkę.
A co gdyby granica między jawą a światem realnym została zatarta? Gdyby niemal każdy sen, zmieniał się nie tylko w koszmar, ale i rzeczywistość?
Noc jest od płakania…
Nie chciałam zakłócać tego upiornego, jednocześnie jednak tak przyjemnego dla uszu spokoju przerywanego świergotem ptaków albo szumem liści w koronach drzew, więc zawróciłam (…).
„czekaj do momentu, w którym będziesz gotowa i obudź mnie ze snu.”
By po drugiej stronie pamiętali z kim życie przeżywali, nie jako przebłysk, a najdroższe wspomnienie. By widzieli ludzkie łzy i słyszeli płacz spowodowany ich odejściem w mgłach.
Kolejny raz myślał o tym, jak cudownie byłoby wyrwać się od nudnej codzienności i zwiedzić nowe miejsca, bez żadnych zmartwień czy konsekwencji.
„Już nawet wolałbym, żeby w takim stanie zobaczyły mnie współlokatorki, krzyknęły, że to tylko żart i śmiałyby się ze mnie do końca roku. Ważne tylko, żeby Margarita żyła.”
A choć postaci wielu pamięć ludzka tłamsi, Bo po cóż czcić przeciągle, gdy zniknęli tamci, Dwójka ostańców boskich nadal młoda siedzi, Ludzkiej z niebieskich wyżyn przewodząc gawiedzi.
Minęło dziesięć lat, Właściwie dziś mija rocznica, Już dawno o tym zdarzeniu zapomniałam, I właśnie dziś…
,,[…]A wieczorem, gdy świat cichnie/W kocu, by nie tonąć w zimnie/Znów ucieknę z tego świata[…]”
„Kolejna noc zła, na niebie gwiazdy migające. Nie patrz w te oczy, w ciemności świecące”
Co może się stać, gdy przechodzeń napotka żałobny kondukt pomiędzy łanami zbóż?
Tam jest przepaść. Tam jest wiatr, z którym chcę latać. Tam jest koniec.
to tylko sen, teraz muszę wrócić do szarej, prawdziwej rzeczywistości
,,Mogła zobaczyć ją jedynie we wspomnieniach, które tej nocy, nad Księżycową Sadzawką, przerodziły się w sen.”
Nie odmówię kolejnej dawki przeszłości.
Nigdy nie było dla poetów słońca na niebie, więc nauczyli się hodować jego promienie w swych duszach.
Słyszę barwy; Widzę dźwięki. Czyż nie piękny na nie-jawie sen?
Ta bransoletka miała jakiś związek z tym portalem – tak, to Melody jest nową strażniczką marzeń.
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
![New Hunter [1/2]](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2025/09/09/images_2d424d2fb14c2104.jpeg)
![Night of shooting stars[1/3] – Blask meteoru.](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2021/02/images_f36d374361a3.jpg)
