Olive nie widzi, lecz pamięta głos. W cieniu Nowego Jorku traci ostatnią więź rodzinną, a deszcz i echo kroków prowadzą ją ku prawdzie, której boi się usłyszeć.
Olive nie widzi, lecz pamięta głos. W cieniu Nowego Jorku traci ostatnią więź rodzinną, a deszcz i echo kroków prowadzą ją ku prawdzie, której boi się usłyszeć.
Cisza, która na co dzień mogłaby być błogosławieństwem, tutaj staje się udręką. Niekończącym się ciężarem, który z każdą chwilą przygniata coraz mocniej.
Ciemność. Ona nie miała imienia. Nie potrzebuję go. Nie musi krzyczeć ani wołać – zawsze czujemy jej obecność.
„Każda rzecz ma w sobie dobro, tylko czasami my go nie widzimy. Jeżeli popatrzysz głębiej, dostrzeżesz światło”
„Byłam uwięziona w swej przeszłości, póki los nie postawił ich na mej drodze.” {+18}
„— Dla człowieka, jak ty nie ma już ratunku (…) Ale ja nie chcę się stać takim potworem, jakimi wy jesteście!”
„Przez ostatnie kilkanaście lat wiele się zmieniło w Elorii, krainie dobrobytu i szczęścia. No, może jednak nie jest to już tak idealne miejsce? …”
Nie idź za mną. Zawróć. Jest tu dla Ciebie zbyt mrocznie, ciemno, strasznie, zimno. Nie podchodź do mnie. Nie rań się. Odejdź. Zapomnij mnie. Żyj tak, jakby mnie nie było.
Serce, strzała i lód, który rozchodzi się po moim ciele. Powoli zamarzam na Twoich oczach. Nie wierzysz. Chcesz krzyczeć, zamknąć oczy, lecz nie możesz.
Gdy wszystko się zaczęło, nie wiedziałyśmy na, co się piszemy. Wiedziałyśmy jedno — że musimy to zrobić.
,,Blask mroczny, lecz intensywny mi daje/Rzeczy, przy których serce ludzi się kraje”
,,Życie nauczyło mnie jednego — nigdy nie lekceważ cieni czających się w ciemności…”
»Żaden wiatr nie jest pomyślny temu kto nie wie, do którego portu płynie«
„W głębi lasu, gdzie światło księżyca ledwo przenikało przez gęste korony drzew, żyły koty, które zostały porzucone przez właścicieli…”
„Ciemność powróci do doliny, a światem na nowo zacznie rządzić chaos i strach”
»Spotkacie się w pełnię księżyca, w bitwie rozstrzygając proroctwo, które czeka na tą noc od kilkunastu lat«
„Ciemność spowije świat, najciemniejsza noc nastanie, gdy klany staną do bitwy.”
Ciemność to nierozłączna część nas. To mrok sprawia, że nasze serca są ogrzewane przez światło słońca. Bez ciemności nie znajdziemy promyka nadziei.
” — Według legendy kiedy prawdziwie lojalny i odważny człowiek przybędzie nad ten staw, a potem go dotknie, światło rozbłyśnie się na wszystkie strony, ożywiając na nowo całe to miejsce.”
„I chyba, jednak jeszcze nie zdążyliśmy zabić naszych wewnętrznych dzieci, gdyż boimy się jedynie własnych potworów w ciemnych zakamarkach zmatowanych animarum.”
Nie ma siły bez słabości, bez ciemności nie zapłonie żadne światło, a bez straty nie będzie miłości.
„Niesamowite, prawda? Stoimy po przeciwnych stronach w czasie smoczej apokalipsy, ale jakimś cudem nie zniszczyło to naszej przyjaźni”
Gdy pradawna siła uwalnia się z więzów i wydostaje na wolność, nic już nie będzie takie samo. Czy Rycerzom Świtu znów uda się ochronić świat przed nadciągającą zagładą?
Siedem grzechów głównych, siedem Aspektów Grzechu, siedem ofiar. Nadszedł czas na oczyszczenie świata z grzechu, lecz by to uczynić, należy wpierw przelać ludzką krew.
W takim mieście jest trudno żyć. Niby ciągle są światła, ale pomiędzy ciemnymi uliczkami przekrada się mrok. Światło w różnym rozumieniu nie dociera wszędzie.