„Miłość to przeszłość, wiara wymarła, ale nadzieja umiera ostatnia”
„Miłość to przeszłość, wiara wymarła, ale nadzieja umiera ostatnia”
„Bitwa pełna cierpienia, a wśród klanów jedna najuczciwsza. Umrze lecz znajdzie duszę, której pomoże, i klany wspólnie ocalą.”
Ale w moim życiu szukam sensu w śnie.
W miasteczku Maplewood, samotny domek na drzewie i dawny chłopak Ryan pomagają jej uwolnić się od toksycznego małżeństwa, odnajdując nową nadzieję i siłę.
„And now? Now I’m still looking for my hope. My sweet Hope.”
Boisz się, że nikt Cię nigdy nie pokocha. Przechodzisz niezauważony wśród tłumu ładniejszych ludzi. Zdziwiłem się wtedy, przecież nie istnieje nikt piękniejszy od Ciebie.
Zanim jednak do tego dojdzie… Może pozwolisz mi się przedstawić? Mówią na mnie Nadzieja.
Pod ich drzewem. Tym samym, które przez tyle lat zasłaniało ich pocałunki przed wzrokiem innych. Sam jednak był. I nie było żadnych „ich”. Już nie.
„Ten wiosenny specyfik jest moją nadzieją.”
To trudne, ale możliwe. Możemy stracić nadzieję, ale odnajdźmy ją później, bo będzie nam potrzebna.
,,Love you like a brother, treat you like a friend, respect you like a lover”
„Widziałem wschód słońca głęboko w piekle, gdy wiedziałem, że nie ma już dla mnie nadziei…”
Miłość do potwora skrywa głębokie uczucia w mrocznym świecie, gdzie strach łączy się z namiętnością, a nadzieja przezwycięża ciemność.
Mimo, że to co boli całkiem nie przeszło To to, co najgorsze na szczęście odeszło.
W szumie deszczu skryci, rumieńcami okryci/Stoimy wpatrując się w siebie nawzajem, dzięki twojej obecności listopad wydaje się majem.
„Książę przejechał dłonią po swoim Grymuarze. (…) Kiedyś był z niego dumny, cieszył się, że go posiada. Ale teraz przynosił mu tylko ból i cierpienie.”
Lucass Parker od lat poszukuje swej zaginionej siostry, Olivii. Gdy nowy trop zaprowadza go z powrotem do rodzinnego miasta, wszystko zaczyna się komplikować. {+18}
Mówią, że życie może być piękne. Nie wierz im. Daj wiarę mojej obietnicy, że może być jeszcze piękniejsze.
Stała naprzeciw mnie i po prostu płakała Zupełnie tak, jakby tego płaczu wcześniej unikała.
Czas sprawia, że pojawiają się nowe To jak odklejanie plastra znów i znów
Może trochę ci pomoże wiedza o tym, że większość ludzi przez to przechodzi. Niewielu potrafi zebrać się w sobie i wyjść z nałogu. Ja już mam dość i nie będę nawet próbować. Ale może tobie się uda?
„Mamy całkiem wiele wspólnego, wiesz? Tak jak ty bowiem uciekam od przeszłości do wspomnień, których nie było, a moje serce rwie się z tęsknoty do czegoś, czego nie znam…”
Jeszcze będzie pięknie Choć już przykrywał mnie piach Modlę się z nadzieją, że nie zmięknę Wspominam te dobre chwile w snach
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
![where’s my hope? [one shot]](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2024/06/17/images_6a3462c538fa65.jpg)
![Kocham potwora [Wiersz]](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2024/08/16/images_736528d3f123.jpeg)
![Na ratunek wiośnie. [Prolog]](https://samequizy.pl/wp-content/uploads/2024/05/14/images_09c271d75a92ab5.jpeg)
