,,Zaczęłam się dusić, podobnie jak ty w swoich ostatnich chwilach. Przyłożyłam rękę do mostka. Jak nie ty. Bo ty wyciągałaś swoją dłoń w moją stronę, błagając o litość.”
Kasjopea
,,Milczenie. Duszności. Bicie serca. Żyły. Zęby. Kolejne uderzenie serca. Kolejny oddech. Serce. Wdech. Serce. Wydech. Niech to się skończy. Błagam.”
Wiersz o bezczynności w oczekiwaniu.
,,To opowiadanie miało być o chłopcu, który pewnego dnia zamarzył sobie dotknięcia jednej z gwiazd i pozostawienia na niej odcisku swojego palca.”
,,Nie chcąc łamać mi serca swym odejściem, uciekniesz zapewne, kiedy będę spała.”
,,Ostatnia szklanka nadziei pękła z głuchym trzaskiem i rozsypała się na drobne kawałeczki.”
,,Spróbuję zająć pierwsze miejsce, lecz nie dla innych ludzi, a swojej własnej satysfakcji. To nazywam prawdziwą siłą.”
,,Nie będę opuszczać kraju, kiedy wszyscy inni uciekli.”
W tej serii będę tłumaczyła oraz przekształcała teksty openingów z anime tak, żeby dało się je zaśpiewać po polsku.
,,Targany bólem, jaki niesie w sobie samotność, zwracam się o pomoc do tych w górze. Lecz przez krzyk innych ludzi nie usłyszeli mnie.”
Wiersz napisany przez przeszłość. To właśnie ona rodzi wspomnienia. Ten poemat powstał po to, żeby pokazać duszę człowieka w podróży z zupełnie innego, czystego punktu widzenia.
Trafiłaś na nieznaną wyspę. W dodatku nie wiesz, jakim sposobem powrócić. Przeprowadź rozmowę z tajemniczym mężczyzną i sprawdź, jaki los jest Ci pisany.
Rani mnie deszcz… Szepcze mi do ucha ,,nie płacz”, a sam wylewa miliony łez.
,,Patrzysz z góry na wszystkich przystojnych chłopaków. Chcesz spędzać czas tylko ze mną… Jesteś irytująca.”
Mój świat składał się tylko z zakazów. Wszelkiego rodzaju zasad i regulaminów. To mnie męczyło.
Wiersz napisany po to, by ukazać bezsilność człowieka w samotności…
,,Jestem z siebie dumny”
,,Ile jeszcze muszę wycierpieć, żeby mój świat stał się idealny?”
,,To nie mogła być prawda… On… On nie żył…”
Kasjopea