Chciałem…
Chciałem…
Dlaczego przy zabawie Twoimi uczuciami, tylko tej jednej emocji nie udało mi się wywołać?
Poezja deszczu to poezja zmokłej kartki.
Czy to takie złe, że ja tylko potrzebowałem miłości?
Nie wydaje Ci się, że czasami powiesz za dużo?
Czuł od niej alkohol, a ona widziała jego siniaka na policzku. Ale żadne z nich tego nie skomentowało. Bo w zasadzie były to ich znaki rozpoznawalne.
Czas najwyższy się pożegnać.
Czerwień stała się jego nową obsesją, nie tylko na jej wargach.
Mam dziesięć stron. Każde spowite z cierpienia i smutku. Bólu i udręki. Dziesięć różnych charakterów i dziesięć historii.
Dwuletnia śpiączka, czyli jak pogodzić się z przeznaczeniem i wypełnić ostatnią wolę swojego brata.
Hufflepuff to dom słabeuszy, niezdar. Nudny i beznadziejny! Też tak sądzisz? W takim razie pozwól, że opowiem Ci moją historię. Może wpłynie ona choć trochę na Twoje zdanie, na temat tego domu.
Koloru łez nigdy nie potrafiłam określić.
…ale tego nie wiesz, bo nie pytałaś.
„(…) twoje usta dotknęły moich. Och, co za szkoda, że mnie tam nie było.”
Urok smutnych historii przestaje być taki urokliwy, kiedy dociera do mnie, że nie piszę już zwykłych zdań, a spowiadam się klawiaturze.
Poprzez kłamstwa straciłam najważniejszą osobę w swoim życiu – Ciebie.
I’d love to let you go (but i love you more and more).
Sklejmy ze sobą nasze serca, przecież tak idealnie do siebie pasują.
Przeszukuję każde samotne miejsce, każdy kąt, wołając Twoje imię. Próbując Cię odnaleźć, ale ja po prostu nie wiem – gdzie chodzą złamane serca?
Słodka, ale psychiczna.
Nie mogę tak dłużej, ale nie chcę inaczej i już chyba nie potrafię.
❝Dlaczego nic mi nie powiedziałaś, Victorio?❞
Destrukcja, okrucieństwo, cierpienie, ból. Wcale nie musi tak być. Pewne rzeczy są warte ocalenia.
Perfekcyjna w swej powierzchowności.
Gdzie byłaś, kiedy czas uciekał, ale nie moje pytania, na które nie poznałam odpowiedzi?
– Ale niestety nie mogę zostać. – dopowiedział, gładząc jednym palcem mój policzek mokry od łez.
I chyba w tym wszystkim zaczęłam bać się samej siebie.
Lubiłem łamać zasady, a na karku miałem pełną listę grzechów, jednak Twoje nazwisko na tej liście było podkreślone czerwoną kreską. Nie bez powodu.
Chmury miały w końcu przestać patrzeć na nią z góry.
Oddaj mi kawałek mojego serca, który wyrwałeś raniąc mnie dogłębnie i wiecznie.
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
