„Hide away, they say. 'Cause we don’t want your broken parts. I’ve learned to be ashamed of all my scars. Run away, they say. No one will love you as you are. But I won’t let them break me down.”
xbrvcx
Mam już dość tylu straconych szans, czas na ewakuację. Zaczęło się dobrze, a teraz chaos z wszystkiego drwi — zawiódł awaryjny plan i nikt nas nie uratuje.
Wspomnienie obserwatorki z pewnego słonecznego dnia. Bohaterka dostrzega wiele, jednak uczy się wielu ważnych rzeczy.
„Coś mnie powstrzymuje przed lepszym życiem. Sam nie wiem co.”
Stanowiłeś dla mnie trzy niezwykle sentymentalne sprawy. Byłeś kłamstwem, mówiąc, że mnie kochasz. Będąc błędem, zaniżałeś moją wartość. Porażką, gdy przestałam się szanować z Twojego powodu.
Uśmiechnąłeś się do mnie i zerwałeś z trawy niebieski kwiat niezapominajki. Włożyłeś go w moje ręce ze słowami: „Nie zapomnij o mnie”. Nie zapomniałam. Nigdy.
Moje serce zostało stworzone ze szkła. Szkła, które potłukło się na miliony drobnych i ostrych, jak żyletki kawałków.
Nadszedł czas by powiedzieć: Dziękuję i zabrać resztę swoich staników, które przewalają się pod Twoim łóżkiem.
Jesteś jedną myślą każdego dnia, lecz to nie czyni cię prawdziwym.
Moda przemija, styl pozostaje.
cierpienie zapomnianego
Oczekiwania przerosły drzewa w ogrodzie.
Będą jedynie palić. Niczym ogień żarzący się w moim złamanym sercu.
W czasie, w którym przeistoczyłam Cię w motyla, mogłam samą siebie zmienić w ważkę.
Teach me to stop loving and I’ll show you what love means. Don’t resist anymore and take my hand, girl.
Mimo tego, że słyszę Twoje nawoływanie z tył, nie będę się odwracać. To co było, minęło. A Ciebie już nie ma.
Zostały nam jedynie wspomnienia i złamane serca. Niewypowiedziane myśli. Niewykonane gesty. I setki kilometrów, które nas dzielą…
Ten, który się stoczył, zakochał w Śmierci i spoczywa wraz z nią trzy metry pod ziemią.
Uroki spowodowane pandemią, nie muszą konkretnie wywoływać pozytywnych emocji. W tym przypadku przeważa tu mrok, który stał się zbyt przyjemny dla ludzkich oczu.
Przeliczyłam się, myśląc, że nasze życie będzie komedią romantyczną.
Jedna myśl, a tak rozległa potrafi być. Może i główna bohaterka za dużo myślała, ale była niezaprzeczalnie sobą.
Perswazja–różni się od manipulacji tym, że przekonanie danej osoby do czegoś nie zaszkodzi jej w późniejszym czasie.
Ponieważ nie poznałyśmy się, aby o sobie zapomnieć, kiedy nasze drogi w końcu zostały skrzyżowane.
Niezapominajka stała się zapominajką.
Zdajesz sobie sprawę, że to pożegnanie? Świat zatrzasnął moją miłość, mianując ją nieodpowiednią, ponieważ Twoje usta były grzechem, a pocałunek piekłem. Przeklęte przez uczucie.
Gaszę ostatnią świecę, ostatni raz zerkam na rozgwieżdżone niebo, wypijam ostatni łyk herbaty, pokój wypełnia ostatni, blady promień księżyca, ostatni raz łapiesz mnie za dłonie.
Bo czas płynie w tempie, jakie sobie sam ustali.
Fame began to burn in our thoughts, and the mind became a real hell.
Lara Mercer właśnie zaczyna drugi rok w liceum. Nie żeby miała specjalne oczekiwania – pewnie i tak niewiele się zmieni. Jednak ku jej zaskoczeniu wszystko rozgrywa się kompletnie niespodziewanie.
Brzask euforii stał się cieniem melancholii.
xbrvcx