o kobiecie, która najlepsze historie stworzyła nie nosząc wiktoriańskiej sukni. bo jej historia odległa jest stereotypom.
,,Przede mną góruje stadion Quidditcha. W mroku ledwo widzę jego kontury, ale wspomnienia są nadal bardzo wyraźne. Zbyt wyraźne i zbyt bolesne.”
moim celem nie jest wieczne życie, jest nim stworzenie czegoś, co będzie trwało wiecznie. tylko sztuka trwa wiecznie.
”Nie mógłby spojrzeć jeszcze raz w te piękne, zielone oczy, które tego wieczoru były przepełnione bólem, a to wszystko z winy zwykłego chłopca, który w oczach tej dziewczyny stawał się niezwykły…”
„czekaj do momentu, w którym będziesz gotowa i obudź mnie ze snu.”
„Mężczyzna uśmiechnął się słabo na wspomnienie, a potem odłożył zdjęcie. Westchnął ciężko — chciałbym, by wszystko było jak dawniej.”
,,Czy ona nie czuje, jak wspaniale i odżywczo pachnie ten liść? Nie, nie czuje. Cóż, w takim razie nigdy mnie nie zrozumie…”
One chyba przestały być takie straszne, te motyle…
– Jeśli nie masz nikogo i nie możesz sobie sama poradzić, pozwól, że pomogę ci się pozbierać, Yumi.
A co gdyby istniała polska szkoła dla czarodziejów? A co jeśli zostałaby zaproszona na Turniej Trójmagiczny? A co dalej?
Czy to moja wyobraźnia, że szukamy tej miłości, choć ta miłość o tym nie wie? I tak, było już nie raz tak ze mną…
„Celuj w księżyc, bo nawet jeśli nie trafisz, będziesz między gwiazdami.”
’Cause you’re the reason I believe in fate. You’re my paradise.”
jeśli to komedia, to z pewnością nieboska
Ludzie opisywali dużo sposobów zakończenia świata, katastrofy, bomby nuklearne, wirusy, ale nikt z nich nie potrafił przewidzieć rzeczywistości. Rzeczywistości w której każdy walczy o przetrwanie.
dlatego j e s t e m, kochanie
