Bo przecież to nie ten wiek,by źle się czuć Trzeba dobrze się uczyć,plany na przyszłość snuć
PaulinaSchwientek
„Ognista Twa przyciąga dusza, do miłości w ten sposób zmusza.”
Choć nie powinnam pisać ciągle smutów, Jeszcze hejterów wyjebie z butów.
Tak oto nastąpił początek końca ludzkości. Przez Mirę, krwawą Bogini.
„Chciałam mieć przy sobie kogokolwiek, kto obdarzy mnie uczuciem miłości.”
W końcu miałeś dość. Odszedłeś, mówiąc, że cię nie kocham. Miałeś mi za złe, że nie potrafiłam ci tego powiedzieć.
„— Czyż jeszcze dwa dni temu nie mówiłeś czegoś innego? Ach, najwyraźniej musiałam coś przekręcić… — odezwała się Mila z przesadzoną ironią.”
Zostawiłaś mi żal na skórze Chyba nigdy się już nie zadurzę
Mila to dziewiętnastolatka urodzona w San Diego. Miała trudne dzieciństwo i dopiero w wieku 17-stu lat, gdy poznaje Petera, wydaje jej się, że jej życie się układa. Czy miała ona rację?
Jak co dzień szłam do szkoły. I jak co dzień podążał za mną ten biały kocur. Kiedyś nie dawał się głaskać, a teraz? Łasi się jak może, kiedy tylko mnie widzi. Jest dla mnie trochę jak anioł stróż.
Jesteśmy tylko dziećmi Na popsutym Placu zabaw
Jak co dzień szłam do szkoły. I jak co dzień podążał za mną ten biały kocur. Kiedyś nie dawał się głaskać, a teraz? Łasi się jak może, kiedy tylko mnie widzi. Jest dla mnie trochę jak anioł stróż.
Może to mój ostatni smutny wiersz… Może słucham ostatniej smutnej piosenki…
Zapomniał o Tobie nawet Bóg Ale ja będę pamiętała Bo wiem jak to jest, gdy życie zwala z nóg Nigdy nie będę cię oceniała
Ciągle jakieś leki Chcę wyjść stąd Nadal czuję lęki Ale nie wiem dokąd
Pragnę kochać, ale kogoś innego, niż ciebie.
Rany na nadgarstkach przypominają o bólu W mojej głowie głośno jak w ulu
„Wraz z Twoim odejściem umarła też część mnie.”
W ręce połamane róże Nie wytrzymam tego dłużej
Te dziewczyny z pełnymi ustami, co proszą o lajki… Ciekawe, jakie wady chcą ukryć tymi drogimi metkami.
Bo jego nie ma Powtórzę, miłość to ściema
Nic nie znaczy ten bukiet róż Tylko czas, to że jesteś tu
„Nie potrafisz spojrzeć w głębię mej duszy, kruszącej się, jak zwiędnięty płatek róży.”
„Po prostu byłeś niezastąpiony.”
– Przestań udawać, że wciąż tu jestem. Że wciąż żyję.
PaulinaSchwientek