Po jakimś czasie gorący napój się skończył. To było jak powrót do rzeczywistości. Ponownie spojrzałem w telefon — tym razem bez większych nadziei. Oczywiście nic tam nie było.
Po jakimś czasie gorący napój się skończył. To było jak powrót do rzeczywistości. Ponownie spojrzałem w telefon — tym razem bez większych nadziei. Oczywiście nic tam nie było.
Nieustępliwa miłość – jeśli oni nie będą razem, to nie wierzę w miłość.
,,[…] Neptunie, daj mi Twoje królestwo zwiedzić. Niechaj mię porwie wir stworzony przez Ciebie! Znajdę się na dnie nim zdążysz mię uprzedzić, że po tej wizycie mogę skończyć w niebie […]”
,,[…]Niby ze sobą rozmawiamy/Niby ze szkoły razem wracamy…/Ale czy na pewno jest tak kolorowo?/Czy na pewno mi wierzysz przykładowo?[…]”
Rok 1303. Do klasztoru na małej, irlandzkiej wyspie przybywa tajemnicza kobieta z poselstwem od papieża. Kim jest? Jaki jest cel jej obecności? I co trapi tego, którego Pan nie obdarzył mową? (18+)
„Ukrywam się gdzieś Przed wszystkimi myślami Zamykam swe oczy By nie widzieć cieniami Wymykam się tam Gdzie dusza ma chce Uciekam gdzieś Gdzie nie ma cię Jestem tu wciąż Nie ukrywam się…”
Zesłany przez Boga anioł na Ziemię, próbuje odnaleźć w sobie zagubione przed laty resztki człowieczeństwa i wpasować się w zasady tu panujące.
Królowa, matka, małżonka bita przez męża, a równocześnie kobieta, która dla dobra kraju jest zdolna zrobić wszystko.
❝[…] teraz już wiem, że nie można się poddawać, bez względu na to, jak ciężko mamy w życiu. Nigdy.❞
I obiecuję, przysięgam na kwiaty i na szepty drzew oraz na wszystkie me marzenia, że nigdy nie zapomnę o twych akwamarynowych oczach…
Marzenia to wspaniała strefa w naszym umyśle. Dzięki nim mamy po co codziennie wstawać z łóżka i walczyć z przeciwnościami losu, które utrudniają nam to na wszelkie możliwe sposoby.
„ — Musisz uwierzyć— strzepnęła ogonem na jego pytanie— w Klan Gwiazdy…— przerwała na chwilę— We mnie… bo ja jestem tutaj— wskazała na rozgwieżdżone niebo.”
Kiedy wiara staje się ciężarem, a miłość nie wystarcza, nawet rodzeństwo może stanąć po przeciwnych stronach. Historia o tym, jak różnice nie zawsze rodzą nienawiść — czasem tylko żal…
Główna bohaterka spotyka trójkę tajemniczych dzieci. Spędza z nimi dzień, świetnie się bawi i dowiaduje się, że są głęboko wierzące. Co według takich ludzi jest najważniejsze w życiu?
Przepraszam. Mówiłeś, bym wybaczyła im wszystkim, ale nie potrafię. Nie potrafię też wybaczyć sobie, że stoję tu i teraz, w tej sytuacji.
Mówią, że życie może być piękne. Nie wierz im. Daj wiarę mojej obietnicy, że może być jeszcze piękniejsze.
Asteria miewa wizje przedstawiające – według normalnych ludzi, nieistniejący świat. Gdy próbuje dowiedzieć się, co się z nią dzieje, w okolicy pojawiają się dziwne istoty.
Jeśli boisz się spaść, to nie patrz w dół. Pamiętaj, że kolorowe czasopisma nie zawsze są takie piękne, jak mogłoby się wydawać.
Niektórzy ludzie niosą na swoich barkach więcej bólu i cierpnienia niż są w stanie wytrzymać. Ale czy to prawda, że niosą ten ciężar zupełnie sami? Poznajcie smutną historię pewnej dziewczyny…