„Jestem architekturą samą w sobie. Jestem każdą tą budowlą z osobna i wszystkimi razem naraz. One żyją we mnie, a ja żyję w nich, jakbym była stwórcą i tworzywem jednocześnie.”
„Jestem architekturą samą w sobie. Jestem każdą tą budowlą z osobna i wszystkimi razem naraz. One żyją we mnie, a ja żyję w nich, jakbym była stwórcą i tworzywem jednocześnie.”
On jest tylko instrumentem, rysownik musi postarać się go opanować i wydobyć z niego odpowiednią barwę. To opowiada najważniejsze opowieści…
Jest mi bardzo zimno, gdy patrzę na Twoją twarz na czarno-białej fotografii. Wierzę, że dopłyniesz bezpiecznie na miejsce.
Szukając dobrego materiału na artykuł młoda dziennikarka Felicity Gauthier, wplątuje się w sprawę zabójstwa znanego francuskiego malarza. W precedensie pomaga jej wnuczek zmarłego artysty.
Nie chciano rozstać się z artystą, nie chcąc pożegnać i baleriny, tej jedynej i tego jedynego, kochającego balerinę najpiękniejszą i ona kochając najprzystojniejszego, artystę nigdy niezapomnianego.
I obiecuję, przysięgam na kwiaty i na szepty drzew oraz na wszystkie me marzenia, że nigdy nie zapomnę o twych akwamarynowych oczach…
Całe szczęście, żeś zdołał się uśmiechnąć! Teraz będę miał o czym pisać wiersze przez następne trzy lata! [reupload – Moonglow]
Niesamowite że jesteś artystką, która dostrzega duszę. Musze przyznać, że widok tego co namalowałaś jest bardzo przytłaczający.