Każdy ból przemija, pani wielka poetko.
Podchodzę na sam szczyt, by w końcu doznać szczęścia, które czeka na mnie z bramą zamkniętą na klucz.
Bo sztuką nie jest rozłożyć parasol, kiedy pada. Sztuką jest nauczyć się tańczyć w deszczu.
„— W końcu chyba pogodziłem się ze stratą, Porco. Wiem, że mam coś jeszcze do zrobienia na tym świecie nim się z nią spotkam — odparł, wpatrując się w sufit.”
nie zważając na to, co było kiedyś chłopcze, między nami nie ma już niczego. nie zważając na moje starania chłopczyku, i tak zawsze coś zawalisz.
”Żyli razem… Zginęli razem… a ich dusze żyją dalej… razem. W innym, zupełnie nowym świecie, ale razem. I już nikt ich nie rozdzieli.”
Zagubiona w bezkresnym, bezbarwnym świecie chciałam tylko odnaleźć swój cień, który kroczyłby za mną niczym najlepszy towarzysz podróży.
Adara to zagorzała fanka Quidditcha. Zawsze chciała dostać się do drużyny, ale nie umiała nawet utrzymać się na miotle. Jednak w oko wpada jej pewien pałkarz. Do czego się posunie, aby ją zauważył?
— Kłamstwo powtarzane choćby tysiące razy nie przestanie być kłamstwem. Jedynie w Twoich uszach stanie się prawdą. Bo im dłużej je powtarzasz — tym głębiej oszukujesz siebie.
Niegdyś było ich tysiące. Uzdolnionych ludzi, którzy swymi talentami potrafili obudzić moc. Jednak te czasy minęły i teraz została ich tylko niewielka garstka.
Ten fragment lasu odzwierciedlał Mnie. Wszakże zawsze byłem nieco osobliwy. Zawieszony między Schematycznością a Niezwykłością. Zbyt magiczny dla Przeciętności i zbyt prozaiczny dla Wyjątkowości…
– Nawiedzone domy nie istnieją – mówi, zakładając ręce na piersi. W tym momencie drzwi za nim zamykają się z trzaskiem.
Syriusz Black wiedział, że dla wielu dziewcząt był marzeniem, jednak nie sądził, że kiedykolwiek, ktokolwiek zachoruje na obsesję z jego powodu.
— Strach jest jedynie wytworem stworzonym, by nauczyć się wygrywać nad emocjami. Bać należy się tylko strachu, Joshua.
