Poznałam chłopca, który miał piękne oczy. I miały one najróżniejsze kolory w zależności od jego humoru i sytuacji, ale najczęściej były one zalane łzami.
Kobieta, która była w mym sercu Nie chciała czytać moich wierszy
Przez nią tracę nadzieję, jest parszywa Zapytasz jak się nazywa? Mara nocna Co odwiedziny przychodzi bardziej mocna
To nienormalne ile potrafię przepłakać. Jak już rzucamy cytatami, to mówi się, że człowiek pod wpływem zdarzeń uczy się uginać, nie łamać. A ja i tak łamię się za każdym razem.
Nie trzyma mnie tu nic Chce w końcu wolna być Nie chce tylko o tym śni
Twoja mina była krzywa Ale kiedy mnie zobaczyłaś Twoje oczy rozbłysły A na usta wkradł się uśmiech
Jeszcze będzie pięknie Choć już przykrywał mnie piach Modlę się z nadzieją, że nie zmięknę Wspominam te dobre chwile w snach
Płaczę na wesoło Uśmiecham się na smutno Upijam sie na trzeźwo Kocham nienawidząc
Rozumiem cię, wiem jak to jest być złamaną Kiedy przejmujesz się każdą raną
Nie chcę oglądać sama tych gwiazd Nie chcę spoglądać w inne oczy, niż twoje
Ktoś kiedyś powiedział Strach powoduje, że nie żyjesz życiem Żyjesz w swoim umyśle I chyba za bardzo Wzięłam to do serca
Już nie pytam, jak się czujesz Już mnie czule nie obejmujesz
I’m sorry.
Wyrządziłam ludziom dużo krzywdy Choć próbuję, to jej nie odwrócę nigdy
Proszę, wróć do domu Wyrzuć śmieci I marzenia z kieszeni Stwórzmy nowe
A co jeśli przyjdzie nam nazwać to, co między nami? Czy wtedy będziesz chciał uciec, bo nie jesteś gotowy?
– Przepraszam. – Przepraszać, to możesz sobie gościa, którego walnąłeś z bara na ulicy. Nie osobę, której wbiłeś ten nóż w serce i obracałeś jak tylko chciałeś.
Po prostu daj mi rękę Żebym poczuła cię ten ostatni raz Potem odejdź i zapomnij o mnie
Weź złap mnie za ręce I nie zostawiaj już nigdy więcej
Jakbym przeżyła o jedno rozczarowanie za dużo.
I tak będzie aż do końca Sam będę oglądać zachody słońca
To nie tak, że nienawidzę tego kraju. Ba, nie nienawidzę nawet tego miasta. Ja nienawidzę ludzi. Niech ten nie piekielny ogień, a mój własny, pochłonie wszystko i wszystkich.
Łzy spływają po policzkach, ale to łzy radości Dzięki tobie nawet najgorsi ludzie są znośni
Ja ci chciałam dać wszystko Dałabym Ci gwiazdę, uchyliła nieba Gdyby tylko zaszła taka potrzeba
Desperacko krzyczę twoje imię. Zupełnie, jakbym łudziła się, że mi odpowiesz. Ale ciebie tu nie ma, jestem sama, samotna.
Czekam niecierpliwie w złości Aż mi będzie na całym ciele widać kości
Choć minął czasu szmat Dotrzymam obietnicy sprzed lat
Nie chcę cierpieć już nigdy więcej Ale to nieuniknione jak ta jesień
Idzie jesień Liście spadają z drzew Zupełnie jak Ja spadam W swój dół
Mieszkamy razem, ale wcale ze sobą nie rozmawiamy. Spędzamy wspólnie czas tylko z mojej inicjatywy. Zachowujesz się jak martwa.
Pomimo, że jeszcze nie leżę w grobie To umieram na myśl o tobie
Jak nawijał Taco Hemingway Twoje włosy pachną jak ostatnie dni wakacji
Znów czuję dreszcze Całuj mnie jeszcze Tempo moich myśli mnie zabija Wytrzymaj ze mną, jeszcze tylko chwila
PaniParanoiczka