Zostawiłaś mi żal na skórze Chyba nigdy się już nie zadurzę
Jesteśmy tylko dziećmi Na popsutym Placu zabaw
Jak co dzień szłam do szkoły. I jak co dzień podążał za mną ten biały kocur. Kiedyś nie dawał się głaskać, a teraz? Łasi się jak może, kiedy tylko mnie widzi. Jest dla mnie trochę jak anioł stróż.
Może to mój ostatni smutny wiersz… Może słucham ostatniej smutnej piosenki…
Zapomniał o Tobie nawet Bóg Ale ja będę pamiętała Bo wiem jak to jest, gdy życie zwala z nóg Nigdy nie będę cię oceniała
Ciągle jakieś leki Chcę wyjść stąd Nadal czuję lęki Ale nie wiem dokąd
Pragnę kochać, ale kogoś innego, niż ciebie.
Rany na nadgarstkach przypominają o bólu W mojej głowie głośno jak w ulu
W ręce połamane róże Nie wytrzymam tego dłużej
Te dziewczyny z pełnymi ustami, co proszą o lajki… Ciekawe, jakie wady chcą ukryć tymi drogimi metkami.
Bo jego nie ma Powtórzę, miłość to ściema
Nic nie znaczy ten bukiet róż Tylko czas, to że jesteś tu
Mam problem ze sobą Nie obwiniam za to losu Choć jest to dziwną chorobą Jeszcze dojdę do głosu
A więc zostań tu obok Bądź sobą A obiecuje, że z tego wyjdę
Podcinają skrzydła Potem każą latać
Skończmy to, nim zostaną zgliszcza.
Poczuć szczęście bez pastylek łykania Przeżyć choć jedną noc bez łkania
Chcę wyjść ze swojej głowy, Daj mi do życia powody.
Jest za późno, żeby błagać o wybaczenie.
Zachód słońca nie równa się z tobą
Kolory wokoło wydają się nie blaknąć, w porównaniu do mnie.
A tyś się z mego życia zmył Już nie powiem „my”
Bo mi bez przerwy Puszczają nerwy
Ciężko mi stanąć na nogi Gdy świat taki wrogi Wszędzie ból dookoła
Proszę, nie stawiaj mnie w sytuacji, w której będę zmuszona pokazać Ci jak bardzo zimna jestem.
Ciągle gonię szczęście Miłość znalazłam wreszcie I nie oddam jej nikomu
Zniewolona Przez własne Smutki i żale Zniewolona Przez miłość Która boleć nie przestaje
Nie wiem, kto po drugiej stronie stoi Jakoś bardziej ode mnie się ustroił
Smutno mi, Boże Ktoś mi pomoże? Lub złapie za rękę może?
Gwiazdy płaczą Bo nie umywają się Do twoich oczu
Za dnia uśmiech nie schodzi mi z twarzy. Jestem towarzyska, pełna energii. Dużo się śmieję i żartuję. Mam ogromny dystans do siebie, ubóstwiam długie rozmowy. Ale w nocy…
Jadąc pociąiem, słyszę głosy Jeżą mi się od tego włosy Pociąg ten jest pełen dusz Gdzieś mi zniknął anioł stróż
Pamiętam, jakby to było wczoraj. Kiedy moja córka wróciła zapłakana do domu, twierdząc, że ktoś ją śledzi. Mój mąż wyszedł wtedy na podwórko i całe je przeszukał. Nikogo nie znalazł.
PaniParanoiczka