I liście opadają Tak jak moje siły
Wszystkie moje rany nadal bolą, jest na to jakiś sposób? Bo nic nie poradzę na to, że po drodze było kilka złych osób.
Krzyczysz, ale nikogo to nie obchodzi.
Zastanawiam się, czy Ty w ogóle istniejesz.
…Kiedy zbierałam się do domu, mój przyjaciel spojrzał mi prosto w oczy. – Życzę ci, aby ktoś cię szczerze pokochał – powiedział z ciepłym uśmiechem. Do moich oczu aż napłynęły łzy. Wyszłam.
Chcę Ci powiedzieć coś ważnego Na końcu języka ukrytego
Nigdy więcej tu już nie zasnę Drzwi koszmarom na dobre zatrzasnę
Wejść na stałe w świat marzeń Usunąć każde z bolących zdarzeń
Usta mi drżą Przez słowa niewypowiedziane Które miały być skierowane ku tobie
Dostałam lekcji parę Wiem, że nic nie jest trwałe
Myślałem po drodze co jej powiem. Jak będę błagał, by wróciła. Jak wyrażę, jak bardzo za nią tęsknię. Jednak gdy już ją zobaczyłem, wszystko zniknęło, jak za czarem magicznej różdżki.
Przepraszam. Mówiłeś, bym wybaczyła im wszystkim, ale nie potrafię. Nie potrafię też wybaczyć sobie, że stoję tu i teraz, w tej sytuacji.
To tylko słowa Niepozorne Ale ranią jak noże
Ból to druga strona przyjemności
Zastanawiam się, czy kiedy byłabym pierwsza, świat byłby piękniejszy I to morze byłoby piękniejsze
Uśmiechnij się dla mnie ten ostatni raz, a wyryjesz szczęście w mojej duszy na wieczność.
Najlepiej jak nie masz swojego zdania I jak nie masz wyróżniającego się ubrania
Finn i Jake jak zawsze nie próżnowali i zajmowali się sprawami najwyższej wagi. Ratowali świat i królewny. Ciekawe, czy uda im się uratować samych siebie przed ogromnym złem.
Mówcie co chcecie, ja zrobię po swojemu.
Szukałam Cię na próżno Było już za późno
Będę zimę przesypiać z niedźwiedziami A nocami będę wyć z wilkami
Mimo, że to co boli całkiem nie przeszło To to, co najgorsze na szczęście odeszło.
Traciłam całą siebie Próbując być kimś innym By nikt mnie nie skrzywdził
A co gdyby tak Odlecieć stąd jak ptak
Cały ten ból Którego nie umiesz wyjaśnić Nie zniknie
Samej sobie udowodnię Że mogę być szczęśliwa
Pamiętam ten dzień, jakby był wczoraj. Dzień mojej śmierci.
Mówiłeś, że czerwony to Twój ulubiony kolor.
Zapisy do opowiadania z obserwatorami, zapraszam!
PaniParanoiczka