Zniszczyliście we mnie wszystko, co było piękne Już zabrakło łez, moje oczy takie zmęczone, mętne
Ja tylko chciałam być wolna Ale smutek to u mnie już norma
Jeszcze będzie pięknie Choć już przykrywał mnie piach Modlę się z nadzieją, że nie zmięknę Wspominam te dobre chwile w snach
Zapraszam do oglądania. Mam nadzieję, że się spodobają.
Płaczę na wesoło Uśmiecham się na smutno Upijam sie na trzeźwo Kocham nienawidząc
Rozumiem cię, wiem jak to jest być złamaną Kiedy przejmujesz się każdą raną
Przepraszam, drogie serce Żem Cie oddała w złe ręce
Nie chcę oglądać sama tych gwiazd Nie chcę spoglądać w inne oczy, niż twoje
Ktoś kiedyś powiedział Strach powoduje, że nie żyjesz życiem Żyjesz w swoim umyśle I chyba za bardzo Wzięłam to do serca
Już nie pytam, jak się czujesz Już mnie czule nie obejmujesz
I’m sorry.
Wyrządziłam ludziom dużo krzywdy Choć próbuję, to jej nie odwrócę nigdy
Proszę, wróć do domu Wyrzuć śmieci I marzenia z kieszeni Stwórzmy nowe
A co jeśli przyjdzie nam nazwać to, co między nami? Czy wtedy będziesz chciał uciec, bo nie jesteś gotowy?
Czasem spotykasz ludzi i od razu dają ci zrozumienie i bezpieczeństwo. Przy których myślisz, że zdążysz. Że będziesz wiecznie młody lub młoda, że świat się dla was zatrzyma.
– Przepraszam. – Przepraszać, to możesz sobie gościa, którego walnąłeś z bara na ulicy. Nie osobę, której wbiłeś ten nóż w serce i obracałeś jak tylko chciałeś.
Po prostu daj mi rękę Żebym poczuła cię ten ostatni raz Potem odejdź i zapomnij o mnie
Nudzi Ci się? Udaj się ze mną na wyjątkową, jesienną wycieczkę!
Byłam ślepa na to, że na mnie nie zasługujesz. Powinnam być czasem niedokonanym w twoim życiu, ale ja chciałam walczyć. I teraz tego żałuję.
Weź złap mnie za ręce I nie zostawiaj już nigdy więcej
Gdybym była czymś lepszym, może kamieniem Ciekawe czy spojrzałbyś na mnie łaskawszym spojrzeniem
Jakbym przeżyła o jedno rozczarowanie za dużo.
I tak będzie aż do końca Sam będę oglądać zachody słońca
To nie tak, że nienawidzę tego kraju. Ba, nie nienawidzę nawet tego miasta. Ja nienawidzę ludzi. Niech ten nie piekielny ogień, a mój własny, pochłonie wszystko i wszystkich.
Łzy spływają po policzkach, ale to łzy radości Dzięki tobie nawet najgorsi ludzie są znośni
Ja ci chciałam dać wszystko Dałabym Ci gwiazdę, uchyliła nieba Gdyby tylko zaszła taka potrzeba
Desperacko krzyczę twoje imię. Zupełnie, jakbym łudziła się, że mi odpowiesz. Ale ciebie tu nie ma, jestem sama, samotna.
Czekam niecierpliwie w złości Aż mi będzie na całym ciele widać kości
Zostanę zwykłym, szarym dorosłym bez ambicji, no przykro
Me nogi bolą bardziej z każdym dniem Ta miłość była tylko snem
A co jak serce zaboli? Czy ból mój ukoisz?
Choć minął czasu szmat Dotrzymam obietnicy sprzed lat
PaniParanoiczka