Wiersz o dziewczynce, która układa szczegółowe plany na przyszłość, choć czuje, że żaden z nich nie stanie się rzeczywistością.

Wiersz o młodości, wolności i chwilach, które mijają zbyt szybko – o nocy pełnej śmiechu, muzyki i ulicznych świateł, gdy świat wydaje się należeć tylko do nas.
Po śmierci męża Maria próbuje na nowo ułożyć sobie życie, prowadząc stary pensjonat. Gdy pojawia się tajemniczy gość, w jej umyśle zaczyna zacierać się granica między tym, co prawdziwe, a tym, co zrod
Wiersz o tym, jak często doceniamy coś dopiero, gdy to utracimy. Subtelna, emocjonalna podróż przez wspomnienia, żal i zrozumienie.
Na plaży, która każdego lata wygląda tak samo, chłopiec zbiera muszle i rozmawia z morzem. Tylko że morze przestało odpowiadać — i nikt nie zauważył, kiedy przestał też mówić sam chłopiec.
W świecie pełnym głosów on istnieje cicho — niewidzialny, zapomniany, codziennie przy tej samej ławce.
W starym antykwariacie, który już dawno przestał odwiedzać ktokolwiek, książki czekają – nie na czytelnika, ale na to, by ktoś jeszcze raz je pokochał.
Opowiadanie o człowieku, który po wielu latach przemocy w końcu poddaje się, nie znajdując już siły na walkę. Przegrana staje się dla niego ucieczką, która nie przynosi jednak spokoju.
W opustoszałej wiosce, gdzie nie ma już żywych, a nocą ziemia zdaje się dźwięczeć echem zniknięć, młody mężczyzna postanawia rozwiązać tajemnicę, która nawiedza jego rodzinę od pokoleń.
Wspomnienia potrafią ukrywać się za mgłą codzienności, nieoczekiwanie powracając do nas, kiedy najmniej się ich spodziewamy.
Opowieść o małej dziewczynce, która po śmierci patrzy na swoją mamę, walczącą z nieopisanym bólem straty
Opowieść o rozstaniu, o tym, co nieuniknione i nieuchronne, ale jednocześnie piękne i pełne spokoju.
Wiersz ukazuje nierozerwalny związek między życiem a śmiercią, które są dwiema stronami tej samej monety.
Wiersz jest poetycką refleksją nad uczuciem zagubienia w świecie, który staje się coraz bardziej bezbarwny i nieciekawy.
Wiersz o śmierci jako nieuniknionym i naturalnym etapie życia, którego nie należy się bać, bo jest tylko przejściem.
Wiersz o głębokiej samotności, pragnieniu zniknięcia i ucieczki przed światem, który nie potrafi dać poczucia zrozumienia.
Wiersz o emocjonalnym rozstaniu, pełnym tęsknoty i pragnienia łagodnego zakończenia


























SlowaPoety