Chyba życie nas znienawidziło Dobre, ludzkie życie się skończyło
Drugie miejsce jest moje Ot co, piąte koło u wozu, gdy jesteśmy troje
Tu nie ryczeć nie wypada Ta wódka na poprawę humoru się nada
Bo przecież to nie ten wiek,by źle się czuć Trzeba dobrze się uczyć,plany na przyszłość snuć
Choć nie powinnam pisać ciągle smutów, Jeszcze hejterów wyjebie z butów.
Przekonaj się!
Zostawiłaś mi żal na skórze Chyba nigdy się już nie zadurzę
Jak co dzień szłam do szkoły. I jak co dzień podążał za mną ten biały kocur. Kiedyś nie dawał się głaskać, a teraz? Łasi się jak może, kiedy tylko mnie widzi. Jest dla mnie trochę jak anioł stróż.
Może to mój ostatni smutny wiersz… Może słucham ostatniej smutnej piosenki…
Ciągle jakieś leki Chcę wyjść stąd Nadal czuję lęki Ale nie wiem dokąd
Rany na nadgarstkach przypominają o bólu W mojej głowie głośno jak w ulu
Te dziewczyny z pełnymi ustami, co proszą o lajki… Ciekawe, jakie wady chcą ukryć tymi drogimi metkami.
Bo jego nie ma Powtórzę, miłość to ściema
Chcesz sprawdzić, jaką wiedźmą byłabyś w świecie fantasy? Zapraszam!
Nic nie znaczy ten bukiet róż Tylko czas, to że jesteś tu
Mam problem ze sobą Nie obwiniam za to losu Choć jest to dziwną chorobą Jeszcze dojdę do głosu
A więc zostań tu obok Bądź sobą A obiecuje, że z tego wyjdę
Skończmy to, nim zostaną zgliszcza.
Poczuć szczęście bez pastylek łykania Przeżyć choć jedną noc bez łkania
Jest za późno, żeby błagać o wybaczenie.
Zachód słońca nie równa się z tobą
Kolory wokoło wydają się nie blaknąć, w porównaniu do mnie.
A tyś się z mego życia zmył Już nie powiem „my”
Bo mi bez przerwy Puszczają nerwy
Ciężko mi stanąć na nogi Gdy świat taki wrogi Wszędzie ból dookoła
Ciągle gonię szczęście Miłość znalazłam wreszcie I nie oddam jej nikomu
Zniewolona Przez własne Smutki i żale Zniewolona Przez miłość Która boleć nie przestaje
Nie wiem, kto po drugiej stronie stoi Jakoś bardziej ode mnie się ustroił
Gwiazdy płaczą Bo nie umywają się Do twoich oczu
Za dnia uśmiech nie schodzi mi z twarzy. Jestem towarzyska, pełna energii. Dużo się śmieję i żartuję. Mam ogromny dystans do siebie, ubóstwiam długie rozmowy. Ale w nocy…
Jadąc pociąiem, słyszę głosy Jeżą mi się od tego włosy Pociąg ten jest pełen dusz Gdzieś mi zniknął anioł stróż
I znowu ta schizofrenia Kolory świata zmienia
Smutna Twoja twarz Tylko drżysz i łkasz
PaniParanoiczka