Kwiat ten urósł w mej dłoni Nabawił mnie bólu w skroni Ciekawe jak, po co i dlaczego
A ja cię lubię Tak za bardzo Że myślę już o ślubie
Wpadnij, zapisz się!
I gdy wtedy Stanąłeś przede mną Całkiem nagi Bezsilny Postanowiłam Już nigdy Cię nie skrzywdzić
Po prostu zadzwoń do niej lub do niego, jeżeli tęsknisz. Powiedz, jak bardzo ci jego lub jej brakuje. Powiedz, że kochasz.
Jakbym mogła być całością tylko przy tobie…
Wpadnij, zapisz się!
Zazdroszczę ci Że odszedłeś ode mnie A ja od siebie Nie mogę
I on tu zawsze mówił mi „mała” Chciałam być duża, nie rozumiałam Szpilki nosiłam, by być wyższa Chciałam być dorosłości bliższa
Nie wychodźmy z ról A ty bądź tylko mój
Tańczy razem z tobą w deszczu? Jej nie okłamujesz, nie zdradzasz, nie ranisz? Mam to wszystko w dupie!
Trochę inna, lecz wciąż ta sama Pogłębia się ta moja kiedyś mała rana
Zastanawiałeś się, do której postaci Disneya pasujesz? Zapraszam!
Najzwyczajniej mi wstyd Że nie chce mi się żyć
A ty miłość do mnie Zdmuchnąłeś Jak dmuchawiec
Jesteś drugą literą mojego ja.
Chciałabym, żeby wróciła Żeby świat na nowo odmieniła Jak wiosna całe życie okwieciła Ale moje uczucia zraniła
Jesteśmy na telefonach zawieszeni Pragniemy szczęścia, lecz nic się nie zmieni
Proszę, pokaż mi jak to jest kochać Nie chcę więcej po nocy szlochać
Opowiem pani trochę O ludziach i o rodzinie Z czego ci pierwsi ciągle ranią A ci drudzy to debile
Wszystkie okruchy zbieram Przegrałam, jak mniemam Moja flaga faluje pokonana Moja nadzieja leży skonana
Poddam się całkiem Nikt mnie nie uratuje Będę na was patrzeć z góry, obiecuję
Mówi, że myśli ciągle o tobie O mężu kochanym, co już leży w grobie
Tak wiele chciałbym powiedzieć Tak wiele chciałbym zrobić…
Czy to ja jestem brzydka, czy to świat jest brzydki?
Najgorsze w chorobach psychicznych jest to, że wszyscy oczekują, byś zachowywał się, jakbyś ich nie miał. A ja muszę z tym żyć na codzień.
Czy wokoło tak zimno, czy to we mnie coś umarło? Od płaczu boli mnie już gardło Tęskno mi do starej mnie
Siedzę Pod samotnym Drzewem wisielców Cicho piszę Ustrojona w delikatną Czerwoną sukienkę
Mała, usiądź i posłuchaj. Nie mam do ciebie nic, zrozum, to nic personalnego. Ale widzę, jak on na ciebie patrzy. Jak rozmarzony spogląda w twoje oczy,
PaniParanoiczka