Przepadając w toni życia, Powtarzam niemymi ustami: Pragnę już tylko grzechów zmycia, I przepadam w tym tsunami.
Dzieci Olimpu. Pół bogowie, pół ludzie. Herosi. Istoty skazane na wieczną walkę. Wśród nich jestem również ja, Olimpia.
Konkurs polegający na wykonaniu wystroju na moje konto.
Wciąż popełniam te same błędy. Po raz kolejny, następny i następny… kocham cię, a jednak odpycham. Czy to ma jakiś sens? Może powinnaś po prostu odejść? Zostawić mnie, samego.
Odnalezienie ciała Eleny Barrs wywołało falę kontrowersji. Nasze tajemnice jedna po drugiej wyszły na światło dzienne, rujnując nasze życia, na które czyhał tajemniczy zabójca. {+18}
W Sunmoonds nastały mroczne czasy. Śmierć przemierza jego ulice, zbierając swe żniwa, a my nie możemy z tym nic zrobić. Kto będzie następny? Ty? Czy ja?
Mam okno prosto w twoje. Wiele razy widziałem jak całował cię namiętnie, zdejmując w pośpiechu twoje ubrania. Wiele razy widziałem też… jak cię uderzył.
Patrzył na mnie swoimi pięknymi, brązowymi oczami, a ja po raz pierwszy w życiu poczułam, jak zmiękły mi nogi.
Krwawa zbrodnia raz na zawsze rozdzieliła dziedziców Watahy Nocy. Gdy Hayden zostaje porwana, do wrogiego świata, Hunter jest w stanie zrobić niemal wszystko, by ją odzyskać. Czy Glen pomoże Hayden?
„Nie wszystkie bitwy wygra się dzięki sile”. Rebecca miała 5 lat gdy jej kraj został najechany, a rodzice zabici. Tego dnia Kastier odebrał jej kraj, rodzine i imie, koronując na królową niczego.
Twoja uroda doprowadza mnie do szaleństwa. Znalazłem się pod urokiem twego ciała i charakteru, więc nie ważne czy tej nocy stanę się twym panem czy niewolnikiem, nie pozwól mi wyjść z tego stanu.{+18}
Ella uciekła przed dwoma laty z rodzinnej wioski, wyrzekając się swojego pochodzenia i magii. Plan był prosty: schronić się gdzieś i przeżyć. Jednak w Querspall, tacy jak ona są zabijani.
Dobrzy i źli, dobroduszni i podli, silni i słabi, jesteśmy tacy jak oni. Mogą nazywać nas bogami lub demonami, nie wiedząc, że w ten sposób definijują również samych siebie.
Byliśmy dziećmi, leżeliśmy sobie na dachu mojego domu, a ja obiecałem ci gwiazdy, pamiętasz?
Łapała każdą chwilę, ucząc mnie jak żyć. Była moim promykiem słońca w tym wiecznie zacienionym świecie. A teraz, gdy odeszła, nie wiem jak mam żyć.
A ja zaczynam gubić się pomiędzy jawą a własną wyobraźnią. Pochłania mnie delirium, zacierając jakiekolwiek granice świata rzeczywistego i sennych majaków. Jesteś tu naprawdę czy tylko w mojej głowie?
Jennifer i Nicholas nigdy za sobą nie przepadali, jedynym co ich łączyło był Warren-brat Jenny, z którym przyjaźnił się Nick. Czy to możliwe, aby jego śmierć połączyła tę dwójkę?
Bo właśnie takie sa te wszystkie chwile Ulotne i piękne niczym motyle
Wait a minute Every time you’re near My body’s getting reckless Hope I don’t regret this Wait a minute The way you make me feel I can’t keep my focus It’s too much to resist
„…herbata, była dla mnie lekiem na wszystko, na przeziębienie, samotność, złość i smutek.”
Amentio