„She didn’t deserve that. She deserve better. But her life doesn’t see it like we do.”
W Virgin River rzeka pamięta każdy sekret. Komisarz Piper Erickson wraca do rodzinnego miasteczka, by rozwikłać zagadkę zaginionej kuzynki, stawiając czoła mrocznej prawdzie i własnym uczuciom.
A bear visits the forest and devours the food. The clan is threatened with death.
˚ ｡Death Dance3 ｡˚
„No bo wiesz… Najgorzej jest być samemu w święta. Ale jak nie jesteś sam, to od razu jest lepiej. […] Wiem, że ich nie lubisz, ale po prostu w nie uwierz…”
„– Za światłem Księżyca? – powtórzyła cicho Nieznajoma – A więc legendy to prawda…”
Dźwięk pistoletu, rozszedł się echem po jego czaszce i został tam na zawsze. Nawet nie wiedział, że mała decyzja, wprowadzi dużą zmianę w jego życiu…
Wiem, że miałam już nad tym nie rozpaczać, ale przecież ja straciłam ojca!
Choinka świeci, mróz szczypie w nosy, Justin ksiąg zaklętych czyta całe stosy!
Kiedy rodzice 17-letniej Riku dowiadują się, że ma nadzwyczajne umiejętności, decydują się umieścić ją w odizolowanym „Ośrodku dla Dziwolągów”. Riku po przeżyciu tam istnego piekła postanawia uciec…
Pierwsza z trzech części „Świetliki”, czyli połączenie dramatu i świąt.
Kendra i Seth po pierwszym starciu z Spaczonym Legionem szykują się na kolejne. Nowe wyzwania i nowi sprzymierzeńcy nie dadzą spokoju rodzeństwu. Czy uda im się utrzymać Krainę Wróżek w harmonii?
Jutro ta bajka miała się dla nich skończyć, a może właśnie dopiero zacząć – tego nie wiedzieli. Wiedzieli jednak, że jeśli ta wigilia miała być ich ostatnią, chcieli spędzić ją jak najlepiej potrafili
„Niepewność w nim była niemal namacalna…”
„I can’t sleep and this night is dragging on forever”
Nie potrzebuję nikogo, kto mówi mi, jak mam żyć. Ale jeśli chcesz być częścią mojego świata, musisz rozumieć, że jestem jak bandaż: chronię, ale i bolesny do usunięcia. ( Ostrzeżenie: 16+)
Oczy, jasnoniebieskie jak lód, patrzyły na mnie z dziką czujnością. A pod powierzchnią wody… ogon. Długi, biały, lśniący. Syrena.
„W młodości często to robiłam, skrycie wierząc, że moje spojrzenie było odwzajemniane – martwe ślepia obserwowały, jak dorastałam, widziały pierwsze kroki, pierwszy płacz i śmiech.”
Wyruszyłyśmy w podróż. Szłyśmy dzielnie, bez utraty tchu, przez wiele lasów, rwących rzek, ciemnych dolin i niekończących się wrzosowisk. Z dnia na dzień, coraz bardziej traciłam nadzieję.
