Poszukujesz sensu i siebie w chaosie życia, gdzie porzucenie dawnych marzeń prowadzi do odkrycia, że prawdziwy dom i spokój leżą w wewnętrznej harmonii.
„Przeniosłam wzrok na Puchona. Nasze spojrzenia się skrzyżowały. Zabrałam swoje rzeczy i dosiadłam się do chłopaka…”
„Może to ja jestem ciszą, a ty… próbujesz zrozumieć, dlaczego nie jesteś w stanie jej pojąć”.
„Hokus pokus, czary mary, po pokazie przeżyjesz koszmary.”
«Kotka odwróciła się, by kątem oka dostrzec parę ciemno zielonych oczu, wpatrujących się w nią. Czy to ten kot, z którym dzisiaj walczyłam — zastanawiała się kotka — Chwila… On mnie śledzi?»
Wiatr lekko porywisty Niby tak bardzo miły Jest też orzeźwiający I co ważne cień dający
Obudziłam się w nie swoim świecie. I to dosłownie.
Historia Jungkooka, który za maską pewności siebie i arogancji ukrywa swoje prawdziwe ja – pełne bólu, smutku i niewypowiedzianych emocji.
„Widzą tylko to, co chcę im pokazać, a w środku chaos, który nie daje mi spać.”
Żmije. Tak mógł określić swoich rówieśników. Został otoczony przez żmije i musiał się wpasować. Musiał im dowodzić.
Kinga na zaproszenie Milana przyjeżdża do Belgradu. Już na samym początku spotyka się z różnymi zaskoczeniami…
Czasem to co mówią inni ludzie nie jest prawdą, więc sprawdzaj to co Ci mówią, bo inaczej będziesz żyć nieświadomie, według ich poleceń.
Ludzie patrząc na nas, mówili: „Nie istnieje coś takiego jak przyjaźń damsko – męska. W końcu się zejdziecie.” Ale ja już nie raz się przekonałam, że nie jesteśmy jak wszyscy.
„Obiecaj na Klan Gwiazdy, że nigdy mnie nie zostawisz. […] Nigdy się nie rozdzielimy, prawda?”
Twoja odwaga nie polega na tym, że nie boisz się upaść, ale na tym, że wstajesz pomimo strachu.
„— Moglibyśmy być czymś więcej…”
Chcę wam pokazać, jak to jest być niezrozumianym… Na mojej własnej historii.
Opowieść o miłości zagubionej w betonowym labiryncie Warszawy, gdzie biel proszku i cienie zdrady pochłonęły blask dawnych obietnic.
„Największym darem, jaki możemy ofiarować innym, jest nasza obecność, bez potrzeby oceniania.”
