brudnymi podeszwami przygniecione, marzeniami upadłymi przytłoczone
„Myślałam, że już nigdy nie zaznam słodkiego smaku wolności, a jednak. Mój okręt znowu tnie taflę spokojnych wód morza, a po dotarciu na Tortugę znowu będę mogła porządnie napić się rumu.”
— Czemu się lękasz? – zapytał chłopak, uśmiechając się, zupełnie jakby słowa Sunghoon’a go rozbawiły — Przecież martwi, mówić nie mogą… Jak więc mógłby twe sekrety zdradzić? [meaning. x lenattis]
Nie ma się z czego tłumaczyć. Każdy ma swoje za uszami, każdy swoje przeżył.
nigdy nie byłaś królową
Platynowe serce, nie wynagrodzisz mi straconych lat, gdy o swoje dobro tylko dbasz.
,,Niektóre liście muszę opaść, aby nowe mogły wyrosnąć.”
[…] Peter, czy wszystko w porządku?- Tak!- odpowiedział stanowczo.- Tylko miałem takie dziwne Deja vu. […]
— Byłem tu i tam… Widziałem wiele. Widziałem coś, co powinno być moją historią. Coś, co faktycznie się wydarzyło, bracie, tylko, że w twoim świecie — powiedział czarnowłosy patrząc bratu w oczy.
Z reguły ludzie trzymają się od wszystkiego co złe jak najdalej. Uważają, że nie warto ryzykować późniejszym cierpieniem, strachem, a w najgorszych przypadkach śmiercią.
00:00 W mojej głowie pustka. Oczy wbite w sufit – dlaczego mój umysł nie chce dać mi zasnąć?
,,Nie żałuję tego co zrobiłem, jeśli dzięki temu mam trafić do Mrocznej Puszczy.”
Noc jest od płakania…
Naiwność artystyczna to choroba dwudziestego pierwszego wieku.
nie każdy żyje, każdy umiera
❝Woleli wierzyć, że ściga ich fatum, niż przyznać, że to owoce czynów i własnych błędów.❞
„Chociaż szczerze mówiąc, Ronodin już był martwy. Wewnętrznie. Ból i cierpienie, którego doświadczył po przybyciu Kendry, zabiło w nim wszystko.”
