Twój uśmiech…, twój śmiech… jedyne na co chcę patrzeć, jedyne co chcę usłyszeć… szkoda…

Jedna myśl, a tak rozległa potrafi być. Może i główna bohaterka za dużo myślała, ale była niezaprzeczalnie sobą.
Byłem niewidzialny dla wszystkich, nawet dla mojego własnego ojca, który traktował mnie jak ducha, najgorszą zarazę, lecz nie dla Ciebie. Ty jedyna mnie zauważyłaś.
Jak to jest być artystą? Wymyślać poezję, tworzyć historię długą i zachwycającą? Czasem marzy mi się być jednym z nich. Ktoś powie, że jestem, a ktoś inny, że nie. Ja sama, powiem tylko, że nie wiem.
Jeśli boisz się spaść, to nie patrz w dół. Pamiętaj, że kolorowe czasopisma nie zawsze są takie piękne, jak mogłoby się wydawać.
Jest mi bardzo zimno, gdy patrzę na Twoją twarz na czarno-białej fotografii. Wierzę, że dopłyniesz bezpiecznie na miejsce.
Smutne historie, brak wsparcia, pomoc i dobroduszność na wymarciu. Ludzie obojętni niczym duchy.
Każdy myśli, jak to jest. Być na szczycie, wspinać się. A ten, który już tam jest. Wbrew pozorom ledwo trzyma się.
Rany na ciele i rany na duszy. Oczy pełne bólu i usta pełne kłamstw… Pozwólcie, że opowiem Wam historię o tych, którzy codziennie udawali uśmiech.
Nie bez powodu mówię, że bawimy się w udawanie. Bo to powinna być zabawa, niektórzy biorą to zbyt poważnie.
Życie to nie dość, że ciągła walka o przetrwanie,to jeszcze ciągła i nieunikniona destrukcja, która nie ominie nikogo…
Chciała zmienić swoje życie, nadać mu tempa… Ale jak można ruszyć dalej, ciągle stojąc w miejscu?
Jest pewnien cytat, ,,Zawsze łatwiej zrozumieć zwierzęta niż ludzi, bo ludzie są potworami”. Chcę wytłumaczyć, dlaczego nimi są, z mojego punktu widzenia.
Krótkie wprowadzenie do naszego kolejnego quizu o Huncwotach. Zapoznaj, się, ze swoim życiem.



































