Niby wolna, a jednak uwięziona w złotej klatce. Niby otoczona ludźmi, a jednak samotna we własnym domu. Niby posiadała wszystko, a jednak czuła jakby nic nie miała.
Niby wolna, a jednak uwięziona w złotej klatce. Niby otoczona ludźmi, a jednak samotna we własnym domu. Niby posiadała wszystko, a jednak czuła jakby nic nie miała.
I had all and then most of you, some and now none of you. Take me back to the night we met.
Spójrz w gwiazdy, Gwen. Dojrzyj na nocnym niebie coś więcej, niż zbiory i konstelacje, które musisz wkuć na egzamin z astronomii. Czyż one nie są piękne?
I tylko odważny Gryfon był w stanie dostrzec, że serce Arii Higgs jest zimne jak lód, lecz lśni jak diament.
❝Jeszcze się kiedyś spotkamy. Chyba nie myślałeś George, że tak łatwo się mnie pozbędziesz? — powiedział. Choć na jego ustach kwitł uśmiech, w głosie dało się słyszeć udrękę.❞
— Kochałem Twoje oczy, aż nie oddałaś duszy diabłu, żeby nas zdradzić. Przestałem w nie patrzeć, by nie przeżywać na nowo tego samego bólu, gdy Cię straciłem, Lacey.
❝Nie jesteś potworem, Remusie, nie zrobiłeś nic złego. Gdybyś tylko mógł spojrzeć na siebie, tak jak widzę Cię ja, dostrzegłbyś uroczego, miłego i pomocnego chłopaka, w którym jestem zakochana.❞
„Od chwili gdy ujrzałem cię po raz pierwszy, wiedziałem że to miłość. Musiałem jedynie to sobie uświadomić.”
Żałoba po mężu i dziecku, litry whisky oraz nienawiść ze strony siostry. Tak w skrócie wygląda życie Flory. I kiedy postanawia to zmienić, na jej drodze staje mężczyzna, który wszystko komplikuje.
Chloe Evans jest młodszą siostrą Harry’ego Pottera. Z woli Lily jej ojcem chrzestnym zostaje Severus Snape, który po śmierci jej rodziców postanawia zaopiekować się dziewczynką.
To nie pobyt we Francji mnie zniszczył, zrobił to dopiero powrót do Anglii i wszystko, co wydarzyło się w jego następstwie.
Podburzałeś moją pewność siebie śmiejąc się ze mnie całymi dniami, Draco Malfoyu. Ja odwróciłam bieg wydarzeń jednym prostym ruchem, zamykając Ci Twe piękne usta. Kto teraz się śmieję?
❝Życie w niewiedzy nie jest takie złe. Nie wiesz czego się spodziewać, ale też nie musisz martwić się tym, kto i ile razy kłamał ci prosto w oczy. Żyć w nieświadomości było łatwiej.❞
Tegoroczna wigilia zostaje postawiona pod znakiem wątpliwej przemiany Walburgi Black tudzież jej szczerze uroczej próby pojednania.
❝Chociaż nigdy mu się nie przyznała, to była pewna, że wydostał ją z przepaści; wyciągnął rękę, złapał nią dziewczynę i trzymał tak długo, aż wydostała się na powierzchnię.❞
Tyle lat wyzwisk. Tyle litrów łez wylanych przez niego. Tyle ton smutku pomieszanego z bólem, nadanych jego imieniem. Tyle nienawiści leżącej w sercu. Czy to wszystko może zamienić się w miłość?
❝— Szczęśliwego Nowego Roku, Harry — powiedziała Luna, nie odrywając wzroku od fajerwerków. — Szczęśliwego, Luna — odpowiedział Harry, wpatrując się w niebo.❞
❝- Mamo… Tato… już do was idę – wyszeptała. Przymknęła oczy i skoczyła w bezkresną przestrzeń.❞
❝Myślałam, że będę wieść nudne życie wśród zwyczajnych ludzi, ale stwierdzenie te okazało się jedną z moich największych pomyłek.❞
Draco Malfoy nie miał serca — tak przynajmniej mówili. Pojęcie miłości było mu jednak o wiele bliższe, niż może się wydawać, a to za sprawą dziewczyny z wieży — April Froster.
❝Czarodzieje to ignoranci, z jej strony jeszcze większą głupotą byłoby nie wykorzystanie tego. Jednak dopiero gdy zostaje zmuszona do udziału w misji Dumbledora, coś się zmienia.❞
Masz wielki talent do pakowania się w kłopoty, Potter. Jestem jednym z tych kłopotów.
Typowy slash fanfik na zasadzie hate to love. W rolach głównych James Potter i Severus Snape.
Nigdy nie sądziłam, że zakocham się w kimś takim, jak Draco Malfoy. Gdy na horyzoncie pojawił się nowy chłopak — Harry Potter wszystko co kochałam, nagle straciłam.
„Mamy tylko jedno życie i przeżywamy je wedle własnych przekonań. Poświęcenie siebie samego i życie bez przekonań to jednak los gorszy od śmierci.” – św. Joanna d’Arc.
— Syriusz, w tym świecie nie ma pomyłek, wszystko jest zaplanowane. Spotkałeś ją. To przeznaczenie, przed nim nie uciekniesz.
Czy brylantowe oczy, nieziemska uroda czy magiczne zdolności jakich nikt nie posiada wystarczą, aby zdobyć serce pewnej dziewczyny? Czy lekcja wróżbiarstwa da Avie do myślenia nad tym?
Patrzyła, jak długie cienie sunęły tuż za nią, krok po kroku, aż do dormitorium dziewcząt w Wieży Gryffindoru. Wtedy zrozumiała, że każdy kolejny dzień będzie przybliżał ją do rychłego końca.
— Tak bardzo cię kocham— powtórzył Regulus, składając krótki pocałunek na jej czole. — Wybacz mi. Obliviate.
Ava zadarła głowę, a na ciemnym niebie ujrzała pierwszą gwiazdę, która migotała w oddali.-Przysięga pierwszej gwiazdy? Remus również wyszczerzył się w uśmiechu i zacisnął swój palec w geście przysięgi
„We’re seven personal helpers. We love, We hate, We teach, We cry, We laugh. But above all — we’re friends.”