❝Dlaczego nic mi nie powiedziałaś, Victorio?❞
Sama się o to prosiłaś.
-Spalę cię, spalę razem z sercem – syknął przez zęby. – Podobno nie mam serca. – Sherlock przez cały czas kurczowo trzymał rękojeść pistoletu. – Nadejdzie taki dzień…Wielki koniec Sherlocka Holmesa.
Jesteśmy sztuką, kochanie.- Co mam przez to rozumieć? Zdradź mi swoją tajemnice. Chętnie posłucham. Czemu jesteś taki nie czuły? Czemu jesteś niedostępny? Czemu jesteś takim cholernym dupkiem?
Nawet kiedy biegnę jak szaleniec, wciąż stoję w tym samym miejscu. Po prostu mnie spal, tak, odepchnij mnie. To bieg obłąkanego miłością głupca.
Podróże po kosmosie bywają piękne. Szczególnie, gdy zwiedzam niebo razem z Tobą. Zostaniesz moim księżycem?
W tym momencie wszystkie wątpliwości, jakie jeszcze żywi, pierzchają. „Tak, nie chcę już być królową”.
– Chodzi o to, że masz ją w sobie rozkochać, pochodzić z tydzień i zostawić. Taka regułka Huncwotów. Zdobądź, zalicz, zostaw – Dokończył obojętnie zerkając na nieśmiałą dziewczynę w rogu pokoju.
Miotam się między pierwszym, a kolejnym fałszem, pragnąc odnaleźć prawdę — prawdę o moim pochodzeniu i przeznaczeniu. „To kłamstwo, nie musisz w to wierzyć, Evenlyn” — mówią mi i wciskają kolejny kit.
Młoda templariuszka – Veronica Thorne – dostaje misję, w której musi zinfiltrować wrogie bractwo od środka. Czy Jacob Frye sprawi, by kobieta porzuciła swój zakon i obraną przez siebie ścieżkę?
Czas najwyższy się pożegnać.
Co jest właściwie z tą dziewczyną? – głowi się cały pałac – Ma siłę dziesięciu chłopa, brata się ze zwierzętami, nie wiadomo kiedy jest poważna, a kiedy żartuje. A może ona jedyna jest tu normalna.
Poświęcenie jest tylko ślepą jednostką, często daremną, nieniosącą za sobą niczego co byłoby w stanie ukoić wszechobecne cierpienie i strach…
Śmierć jest blisko, bardzo blisko. Już przyszła i teraz tylko czeka aż sam się do niej zbliżysz.
Lothiriel, księżniczka Dol Amroth, zostaje zaproszona przez swą siostrę, Finduilas, do Minas Tirith. Co ta wizyta zmieni w jej życiu?
James i Lily Potter – każdy zna historię tych dwojga. Walczyli, próbowali… Teraz tylko szept jesiennego wiatru niesie ich imiona…
Kwiaty nie zawsze bywają urocze i piękne.
Nie pozbędziesz się jej. Jeśli ta miłość to ból, niech nas dzisiaj zaboli.
Zaledwie kilka dowodów miłości dało się uchwycić w stosie bredni, którym karmiłeś mnie co dnia.
Często nie zdajemy sobie sprawy, jak łatwo nasze życie może się zmienić, a Caroline i Diana przekonały się o tym doskonale. Czy poradzą sobie z niespodziewanym ciężarem, jaki przyjdzie im dźwigać?
