Noc w Wieży Tytanów. Dwoje ludzi, zmęczonych światem, a jednak odnajdujących spokój w obecności drugiego.
[…] Nagle usłyszała trzask. Ze strachem spojrzała na gałąź, na której stała. Właściwie była to cienka gałązka, która właśnie pękała. […]
Nie potrzebuję nikogo, kto mówi mi, jak mam żyć. Ale jeśli chcesz być częścią mojego świata, musisz rozumieć, że jestem jak bandaż: chronię, ale i bolesny do usunięcia. ( Ostrzeżenie: 16+)
„ — Musisz uwierzyć— strzepnęła ogonem na jego pytanie— w Klan Gwiazdy…— przerwała na chwilę— We mnie… bo ja jestem tutaj— wskazała na rozgwieżdżone niebo.”
Gdy March 7th otworzyła oczy, oślepił ją rażący blask alabastrowo-różowego światła, promieniującego nienaturalnym pulsem…
Dziesiątki tajemnic, czternaście osób i jedno zadanie. Mrok całkowicie pochłonął świat, a oni rozpaczliwie poszukują szczęścia i spokoju. Czas mija, zaczyna go brakować, a zadanie to samo.
”Kocur niechętnie skinął głową. – Krążą plotki, że ta kotka nie boi się niczego i nikogo. I jest zawsze spokojna. Nawet podczas bitew – odparła Złota Mgła”
Nie mam nietolerancji laktozy. Nie mam nietolerancji samotności. Mam nietolerancję miłości.
W małym miasteczku zaczęły się dziać dziwne i niepokojące rzeczy…
Gdy obudziła się rano była wyjątkowo zamulona, nie pamiętała prawi nic z poprzedniej nocy.
bo czasem jedno „napisz jak będziesz” wystarczy, żeby człowiek zrozumiał, że jeszcze wcale nie przestał czekać.
You wanted me to become a dream, but I became a nightmare that will never leave you.
„I saw strawberry fields in the reflection of your eyes” (miniaturka od @Lunterka_Demon.)
„Czasem, w nocy, gdy patrzyła z zaświatów na las, widziała jej cień chodzący bez celu — niemy, pusty, wolny od bólu i miłości. Bo każda ofiara ma dwa końce: Jednym ocala świat. Drugim — gubi siebie.”
Między drzewami, w których korony odbijały niebo jak lustra, przesuwały się srebrne mgły. Szklany Las, tak go nazywano – miejsce, w którym wszystko było kruche, piękne i niebezpieczne zarazem…































